48° 0′ N, 0° 12′ O48.004170.19694000000001Koordinatoj: 48° 0′ N, 0° 12′ O
Alteco
38 ĝis 134 m
Areo
52,81 km2
Situo
Geografia lokigo sur la mapo : Sarthe
DEC
Geografia lokigo sur la mapo : Francio
DEC
v•d•r
Le Mans [lə mɑ̃] (esperante ankaŭ Manso) estas franca komunumo kaj urbo, kiu troviĝas 180 km sudokcidente de Parizo. Ĝi estas la ĉefurbo de la departemento Sarthe, en la regiono Luarlandoj, en la okcidenta parto de la lando. Ĝi havis 142 281 loĝantojn en la jaro 2009[1].
Manso estas fama pro sia fama Katedralo Sankta Juliano, kaj ankaŭ pro la rijetoj (rillettes) (hakita porkaĵo kuirita en graso, kiun oni ŝmiras sur panon).
En Manso, okazas ĉiujare du famaj longtempaj konkursoj :
la 24 Horoj de Manso (aŭtomobila konkurso),
la “Bol d’Or” (la Ora Bovlo) (motorcikla konkurso).
Enhavo
1Ĝemelurboj
2Esperanto en Manso
3Bildoj
4Notoj kaj referencoj
5Vidu ankaŭ
6Eksteraj ligiloj
Ĝemelurboj |
Paderborn en Germanio
Quintanar de la Orden en Hispanio
Suzuka en Japanio
Lua-eraro en Modulo:Flago, linio 37: attempt to index field '?' (a nil value). Hauza en Okcidenta Saharo
Rostov-na-Donu en Rusio
Volos en Grekio
Bolton en Unuiĝinta Reĝlando
Ŝjanjango en Ĉina Popola Respubliko
Aleksandrio en Egiptio
Esperanto en Manso |
En 1928 la franca kongreso de Steno en Le Mans akceptis en la regularo por la atestoj pri profesia lernado kaj kapableco de la stenografoj kaj sekretarioj Esperanton inter la fremdaj lingvoj.
Estas gastiganto de Pasporta Servo tie.
Bildoj |
Katedralo Saint-Julien
La blazono de Le Mans
Monumento de la Liberigo en Manso
Notoj kaj referencoj |
↑ Insee. Populations légales 2009 - 72181-Le Mans (france). Alirita la 26-an de novembro 2012.
Vidu ankaŭ |
Le Mans en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Kategorio Le Mans en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Komunumoj de Sarthe
Listo de urboj de Francio
Eksteraj ligiloj |
Oficiala retejo
Turismo en Le Mans
Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri Francio.
Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...