Ferdinand von Waldstein

Multi tool use
Ferdinand von Waldstein
|

|
Personaj informoj
|
Naskiĝo
|
24-an de marto 1762 (1762-03-24) en Vieno
|
Morto
|
26-an de majo 1823 (1823-05-26) (61-jara) en Vieno
|
Ŝtataneco
|
Germanio
|
Profesio
|
patron, Geheimrat, militisto, komponisto
|
Lingvoj
|
germana lingvo
|
Familianoj
|
Patro
|
Emanuel Philibert von Waldstein-Wartenberg
|
Patrino
|
Princess Maria Anna Theresia of Liechtenstein
|
Frat(in)oj
|
Franz de Paula Adam von Waldstein, Johann Friedrich von Waldstein-Wartenberg
|
v • d • r
|

|
|
Ferdinand Ernst Gabriel von WALDSTEIN (24a de marto 1762 - Vieno, 26a de majo 1823) estis germana grafo, membro de la familio Waldstein. Li estis amatora muzikisto kaj mecenato de artoj. Li estis protektanto de Beethoven kaj konvinkis la Princelektiston de Kolonjo en 1792 por ke tiu financu la veturon de la komponisto al Vieno kiel lernanto de Joseph Haydn, pro kio Beethoven povis veturi el Bonn al Vieno de kie neniam revenis kaj povis disvolvigi sian muzikistan karieron.[1] En la momento de la ekveturo, Waldstein skribis en sia persona taglibro la jenajn vortojn kiuj rezultis profetaj: Beethoven iras al Vieno por ricevi la spiriton de Mozart el manoj de Haydn.[2]
Laŭlonge de sia vivo, li plenumis la postenojn de Geheimrat (konsilisto) de la Princo-elektisto de Kolonjo, Generala Leŭtenanto de la brita armeo kaj krome estis membro de la Ordeno de germanaj kavaliroj, kie li atingis la gradon de Komtur. Beethoven dediĉis al li en 1804 la Sonaton por piano n.º 21 en C-maĵoro, opus 53, konata ankaŭ kiel Sonato Waldstein aŭ Mateniĝo.[3]
Notoj |
↑ Daniel J. Bootstin: Los creadores, 2008, 3a eldono, ISBN 978-84-8432-976-3. [1] Konsultita la 18an de marto 2018.
↑ Roberto L. Pajares Alonso: Historia de la música en 6 bloques, bloque 1, Músicos y contexto. Editorial Vision Libros. Konsultita la 14an de aprilo 2011.
↑ The Hutchinson Encyclopedia of Music, 1995, ISBN 1-85986-179-2. Konsultita la 14an de aprilo 2011.
Bibliotekoj
|
PeEnEo: 606744
- GND: 117120197
- LCCN: no92015501
- VIAF: 14337809
- ISNI: 0000 0000 7852 9386
- SUDOC: 114300151
- BNF: 16199403b
- NKC: kup20000000109531
|
S5xiYsJrSrV 2bnmA,gq,kMmTd3aHIzvcrcc a98pSf31
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...