Placo Charles-de-Gaulle
Multi tool use
8-a 16-a 17-a Arond.
Placo Charles-de-Gaulle
|
|---|
|
| Arondismento(j) |
8-a arondismento, 16-a arondismento, 17-a arondismento,
|
| Kvartalo(j) |
Champs-Élysées, Chaillot
|
| Eko |
|
| Fino |
|
| Longeco |
240 m
|
| Larĝeco |
240 m
|
| Kreado |
1670
|
| Nomigo |
13-a de novembro 1970
|
| Eksnomo(j) |
Placo de la Stelo
|
|
|
|
La placo Charles-de-Gaulle, antaŭe placo de l’Stelo (france, Étoile), situas en Parizo, ĉe la limo de pluraj arondismentoj. Ankoraŭ tre konata laŭ ĝia malnova nomo, ĝi oficiale estis nomita placo Charles-de-Gaulle post la morto de Charles de Gaulle, la 13-an novembro 1970. Centre de ĉi tiu placo, staras la Triumfa Arko.
Ĉi tiu situo estas alirebla per stacio de metroo kaj RER: Charles de Gaulle - Étoile.
Priskribo |
La Placo de l'Stelo (Étoile) vidaĵo el aviadilo - la avenuo de Wagram estas tiu, kiu komenciĝas ĉe la maldeksta malsupra angulo
Dek-du grandaj rektaj avenuoj eliras de tiu placo kvazaŭ stelo, tiel la malnova nomo. Ekde la nordo kaj laŭ la direkto de hormontriloj:
Avenuo de Wagram ekde la Dua Franca Imperio kaj antaŭe bulvardo de l'Stelo aŭ bulvardo Bezons
Avenuo Hoche : avenuo de la Reĝino-Hortense sub la Dua Imperio kaj bulvardo Monceau antaŭe
Avenuo de Friedland ekde la Dua Imperio kaj bulvardo Beaujon antaŭe. Ĝi prolongiĝas per bulvardo Haussmann
Avenuo de la Elizeaj Kampoj (Champs-Élysées)
Avenuo Marceau : avenuo Josefina sub la Dua Imperio
- Avenuo de Iéna
Avenuo Kléber : avenuo de l' Reĝo-de-Roma sub la Dua Imperio kaj bulvardo de Passy antaŭe
Avenuo Victor-Hugo : avenuo de Eylau sub la Dua Imperio kaj avenuo de Saint-Cloud antaŭe
Avenuo Foch : avenue du Bois (de Boulogne) sub la Tria Respubliko kaj avenuo de la Imperiestredzino (Eugénia de Montijo) sub la Dua Imperio
Avenuo de l' Granda-Armeo ekde la Dua Imperio kaj avenuo de Neuilly antaŭe
Avenuo Carnot : avenuo de Essling sub la Dua Imperio
Avenuo Mac-Mahon : avenuo de Princo-Jérôme sub la Dua Imperio
AX8UzRcaky9MVZUta9YreB mAU2fQVM
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...
