Rivero Ĉubut
Multi tool use
La rivero
Ĉubut preterpase ĉe Rawson
La rivero Ĉubut aŭ Ĉubuto, río Chubut en hispana, estas grava rivero situanta en suda Argentino, en la centro de la Argentina Patagonio. Ĝi nomigas la provincon Ĉubutio ĉar ĝi estas ties ĉefa rivero (ĉar ties baseno kovras la 60% el la provinca totala areo).[1]
Ĝi ekfluas en la najbara provinco Río Negro, ĉe la monto Cerro de las Carreras, en la deklivaro orienta de la Andoj, kaj pot eniri en Ĉubutio, trapasas de okcidento al oriento la menciitan provinco, kaj poste elfluas en la Golfo Engaño ĉe Rawson, la provinca ĉefurbo.
Ties ĉefa alfluanto estas la rivero Chico, nekonstanta rivero kiu portas akvon al la Ĉubut nur dun epoko de fortaj akvokreskoj. La rivero Senguerr kutime elfluas en la lago Musters kaj tra la Falsa Senguerr, en la lago Colhué Huapi, kiuj funkcias kiel kolektujoj de senelira baseno. Sed kaze de eksterordinaraj akvokreskoj en la supraa baseno de la rivero Senguerr, ambaŭ lagoj elakviĝas al la rivero Chico kaj, tra ĝi, en la Ĉubut, drenante la tutan basenon al la Atlantiko.[1]
La rivero estas ĝenerale malmulte profunda kaj ties akvofluo povas varii de 4 a 50 m³/s inter sekego kaj inundo. La inundoj estas tialo ke la teroj apudaj al la rivero estas fekundaj kaj gravaj por agrikulturo. La rivero estas ankaŭ populara celo por fiŝkaptado de truto.
Bildaro |
Notoj |
- ↑ 1,01,1http://www.mineria.gov.ar/estudios/irn/chubut/U-4.asp
Eksteraj ligiloj |
Kategorio Rivero Ĉubut en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
- Baseno de la Rivero Ĉubut
- Claraz, por la cuenca del Rio Chubut "Naturalistas viajeros", Canal Encuentro.
- Kemio de la akvoj
43°41′58.99″S 66°29′00.00″W / 43.6997194°S, 66.48333°U / -43.6997194; -66.48333 (Rivero Ĉubut)
nYAZKeG75jt80yuIWF1LGi56Z2oK2ZkK,t,ZahCaI
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...
