Ciceu-Mihăiești

Multi tool use
Ciceu-Mihăiești
|
Komunuma sidejo
|
Lando
|
Rumanio
|
Distrikto
|
Bistrița-Năsăud
|
Alinome
|
Csicsómihályfalva (hungare), Michelsdorf (germane)
|
Iama hungara departemento
|
Beszterce-Naszód
|
Situo
|
47° 11′ N, 23° 58′ O47.18861111111123.973333333333Koordinatoj: 47° 11′ N, 23° 58′ O
|
|
Alto super maro
|
252 m
|
Poŝtkodo
|
427218
|
Loĝantaro
|
– komunumo
|
1362 (en 2009)
|
– vilaĝo
|
931 (en 2002)
|
Kodo laŭ SIRUTA
|
34217
|
v • d • r
|

|
|
Ciceu-Mihăiești [ĉiĉeu-mihajeŝtj] (hungare: Csicsómihályfalva [ĉiĉomihajfalva]) estas vilaĝo kaj komunuma sidejo en Rumanio orient-nordoriente de Bistrița. En 1910 ĝi havis 681 loĝantojn (rumanoj, hungaroj); en 1992 872
(rumanoj, 95 hungaroj). Ĝia unua mencio skriba estas el 1325. En 1405 ĝi estis hungara vilaĝo. En 1661 la turkoj detruis ĝin. Ĝis 1919 kaj inter 1940 kaj 1944 ĝi apartenis al Hungario (Beszterce-Naszód vármegye).
Ĝis 2005 ĝi apartenis al Petru Rareș. Je la 25-a de marto 2005 per la leĝo n-ro 67 ĝi iĝis propra komunumo, al kiu apartenas Ciceu-Corabia kaj Lelești.
Fonto |
Magyar nagylexikon, 1–18, 1993–2004, Budapest.
Eksteraj ligiloj |
- Popolnombrado 2002
- Administra mapo de la distrikto
- Interaga mapo de la distrikto
Situo de la iama komunumo Petru Rareș
Distrikto Bistrița-Năsăud (Rumanio)
|
Municipoj |
Bistrița |
 |
Urboj |
Beclean • Năsăud • Sângeorz-Băi
|
Komunumoj |
Bistrița Bârgăului•
Braniștea •
Budacu de Jos •
Budești •
Căianu Mic •
Cetate •
Chiochiș •
Chiuza •
Ciceu-Giurgești •
Ciceu-Mihăiești •
Coșbuc •
Dumitra •
Dumitrița •
Feldru •
Galații Bistriței •
Ilva Mare •
Ilva Mică •
Josenii Bârgăului •
Lechința •
Leșu •
Livezile •
Lunca Ilvei •
Măgura Ilvei •
Maieru •
Mărișelu •
Matei •
Miceștii de Câmpie •
Milaș •
Monor •
Negrilești •
Nimigea •
Nușeni •
Parva •
Petru Rareș •
Poiana Ilvei •
Prundu Bârgăului •
Rebra •
Rebrișoara •
Rodna •
Romuli •
Runcu Salvei •
Salva •
Sânmihaiu de Câmpie •
Șanț •
Șieu •
Șieu-Măgheruș •
Șieu-Odorhei •
Șieuț •
Silivașu de Câmpie •
Șintereag •
Spermezeu •
Târlișua •
Teaca •
Telciu •
Tiha Bârgăului •
Uriu •
Urmeniș •
Zagra
|
|
KfFD 2yYzne4jVZOiu
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...