Gebhard Leberecht von Blücher
Multi tool use
Gebhard Leberecht von Blücher
Gebhard Leberecht von BLÜCHER (naskiĝis la 16-an de decembro 1742 en Rostock, mortis la 12-an de septembro 1819 en Kąty Wrocławskie), princo de Wahlstatt, estis prusa generalo kiu gvidis la prusan armeon kontraŭ Napoléon Bonaparte ĉe la Batalo de Waterloo en 1815.
Vivo |
Estante filo de hesio-kasela oficiro li soldatiĝis ĉe la svedoj je la komenco de la Sepjara milito. Arestite en 1760 li eniris la prusan regimenton husaran kie li servis ĝis 1770 kaj denove ekde 1787. En 1793 li gvidis ĝin lertege kontraŭ la francoj. En 1806 li devis kapitulacii kun 6000 viroj apud Ratekau. Post la packontrakto de Tilsit (1807) li iĝis ĉefkomandanto en Pomerio kaj centra figuro de ĉiuj aviduloj je forpelo de la okupantaj francaj trupoj. Pro tio li devis laŭ komisio de Napoleono Bonaparte retiriĝi.
En 1813 Blücher metitis je la pinto de la armeoj batalantaj en Silezio; liaj trupoj batalis do en Lützen, Bautzen kaj Chojnów kaj venkis en la 26-a de aŭgusto la korpuson de marŝalo Jacques MacDonald ĉe la rivero Kaczawa/Katzbach. En la 3.10.1813 li sukcese transiris la Elbon proksime de Wartenburg, venkis en la 16.10. apud Möckern la armeon de Marmont kaj enmarŝis Lepsikon unue en la 19.10. Pro lia rapideco oni kromnomis lin "La marŝalo antaŭen". En la 1.1.1814 li transiris apud Kaub la Rejnon kaj malvenkigis Napoleonon en la 1.2. apud La Rothière, en la 9.3. apud Laon. Post la akiro sturma de Montmartre Blücher ebligis la enmarŝon de la monarkoj en la franca ĉefurbo en la 31.3.1814.
La reĝo prusa titoligis lin "princo de Wahlstatt" (hodiaŭ Legnickie Pole en Pollando) en la 3.6.1814 pro la venko de ĉe Kaczawa/Katzbach. Kvankam Napoleono venkis lin ankoraŭfoje en 1815 proksime de Ligny en la 16.6., li decide finis la ĝeneralan venkon de la aliancanoj kontraŭnapoleonaj en la 18.6. apud Belle-Alliance. Do sekvis en la 7.6.1815 lia dua okupo de Parizo. Post la fino de la militoj li retiriĝis je siajn bienojn en Malsupra Silezio. Por li nomitis multaj stratoj en Germanio kaj diversaj taĉmentoj, ekz. la kvina prusia husara regimento (»Fürst Blücher von Wahlstatt«).
Fonto |
- Brockhaus' Kleines Konversations-Lexikon, fünfte Auflage, Band 1. Leipzig 1911, p. 224, kio interrete legeblas tie ĉi.
pOKVnB,aIwtIaLqPltit28eatTc8S0hp4J5,z7Wt,hO58r Kljj LBTK,0,cZzvA X,5XHD,S,IyxdfAabfA56 EHQYas
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...
