Friedrich (Fritz) UHLMANN (1881-1938), estis svisa esperantisto, framasono. Li estis medicinisto, kaj laboris en Schussenried, Virtembergo
Uhlmann verkis lernolibron, vortareton, tradukis "Kulturceladoj de la nuntempo" de Auguste Forel en 1911. Li kunlaboris al la revuoj "Esperanto", "Monda Poŝto", "Internacia Medicina Revuo", "Vespera Horo".
Enhavo
1Vivo
2Enciklopedio de Esperanto pri Uhlmann
3Framsaonoaj aktivecoj
4Notoj kaj referencoj
5Eksteraj ligiloj
Vivo |
Friedrich Uhlmann vizitis la gimnazion en Burgdorf kaj Berno kaj studis poste medicinon en la universitatoj de Berno, Zuriko, Bruselo (Belgio), Parizo (Francio) kaj Halle (Germanio). En 1907 li doktoriĝis kaj poste eklaboris kiel kuracisto en Huttwil, Kantono Berno, kie li en 1910 publikigis la Esperanto-revuon Verda Horo. En 1918 li fariĝis privatdocento pri farmakologio en la Universitato de Berno.[1]
Enciklopedio de Esperanto pri Uhlmann |
Ĉi tiu teksto estas prenita el la Enciklopedio de Esperanto 1934. Vi povas plibonigi ĝin per vikiigo kaj aktualigo de la enhavo. Kiam la origina teksto estos sufiĉe vikiigita kaj aktualigita, forigu ĉi tiun kadron, kaj anstataŭe enmetu la ŝablonon EdE en la artikolon.
UHLMAN (ulman) Fr. , germanlingva sviso, d-ro med. Verkis lernolibron, vortareton, trad. „Kulturceladoj de la nuntempo“ de Forel, 1911. Kunlaboris al ,E‘, „Monda Poŝto“, „Int. Med. Revuo“, „Vespera Horo“.
Framsaonoaj aktivecoj |
Uhlmann estis aŭtoro de la unua framasonista ritualo en Esperanto, membro de la loĝio «Freundschaft und Beständigkeit», fondinto kaj seĝomastro de la loĝio «Zum Fels am Rhein», poste «Osiris», prezidanto de la «Allgemeine Freimaurerliga», aŭtoro de libro pri AASR, de la tri kateĥismoj kaj de la «Grosse Werklehre der Freimaurerei».
Notoj kaj referencoj |
↑ (Fonto: Andreas E. Künzli: Universalaj Lingvoj en Svislando p 684)
Eksteraj ligiloj |
Listo de famaj framasonoj (en la germana lingvo)
La Internacia Ligo de Framasonoj (en la angla lingvo)
Ĉi tiu artikolo baziĝas (parte aŭ tute) sur artikolo el la Enciklopedio de Esperanto.
La originala teksto kontroleblas en interreta arkivo de la fonto.
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...
