Grand Guignol
Multi tool use
Sceno el 1937 el Grand Guignol
Le Théâtre du Grand-Guignol (franca por: "La teatro de la Granda Pupo") — konata kiel Grand Guignol — estis teatro en la Kvartalo Pigalle de Parizo (ĉe 20 bis, rue Chaptal). El ties malfermo en 1897 ĝis ties fermo en 1962, ĝi specialiĝis en naturalismaj hororaj spektakloj. Ties nomo estas ofte uzata kiel ĝenerala termino por grafismo, amorala horora distraro, nome ĝenro populara el Elizabeta kaj Jakoba teatro (por ekzemplo la verko de Shakespeare nome Titus Andronicus, aŭ de Webster La Dukino de Malfi kaj La blanka demono), al nuntempaj gore filmoj.
Oscar Méténier estis fondinto kaj origina direktoro de Grand Guignol. Dum lia direktorado, la teatro produktis teatraĵojn pri klasoj de personoj kiuj ne estis konsiderataj taŭgaj subjektoj en aliaj spektakloj: prostitutinoj, krimuloj, stratinfanoj, kaj aliaj el la plej malaltaj tavoloj de la socio de Parizo.
Bibliografio |
- Gordon, Mel. The Grand Guignol: Theatre of Fear and Terror. Da Capo Press, 1997.
- Hand, Richard, kaj Michael Wilson. Grand-Guignol: The French Theatre of Horror. University of Exeter Press, 2002. ISBN 978-0-85989-696-2
- Hand, Richard, kaj Michael Wilson. London's Grand-Guignol and the Theatre of Horror University of Exeter Press, 2007. ISBN 978-0-85989-792-1
- Negovan, Thomas. Grand Guignol: An Exhibition of Artworks Celebrating the Legendary Theater of Terror. Olympian Publishing, 2010.
Notoj |
Eksteraj ligiloj |
- Kategorio Grand Guignol en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Grand Guignol en la Vikivortaro (Universala vortaro)
Aboutface Theatre Company, New York City; series of Grand Guignol plays and adaptations
Compagnie Pied de Biche, Swiss-based theatre company that revisits the Grand Guignol genre in contemporary contexts
48°52′53″N 2°19′59″O / 48.8814°N, 2.3331°O / 48.8814; 2.3331 (Grand Guignol)
Uchf0xH,SwmH,Dll1 P4TZLL5ETNH,Lwu7MgA3dIQx8oZNtW jgjDysg m,mEK5j0,gB 237RWZr ryb9PX v d7,L,dyA0
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...
