Gustave Courbet

Multi tool use
Gustave Courbet
|

|
Personaj informoj
|
Naskiĝo
|
10-an de junio 1819 (1819-06-10) en Ornans
|
Morto
|
31-an de decembro 1877 (1877-12-31) (58-jara) en La Tour-de-Peilz
|
Kaŭzo de morto
|
cirozo
|
Tombo
|
Cimetière Communal D'ornans
|
Ŝtataneco
|
Francio
|
Alma mater
|
Académie Suisse
|
Profesio
|
pentristo, skulptisto, komunardo
|
Lingvoj
|
franca lingvo
|
Verkaro
|
Source of a Mountain Stream L'Origine du monde Source Entombiĝo ĉe Ornans
|
Familianoj
|
Frat(in)o
|
Juliette Courbet
|
v • d • r
|

|
|
Jean Désiré Gustave Courbet, mallonge Gustave Courbet [ɡystav kuʁbɛ], esperante Gustavo Kurbeto (naskiĝis la 10-an de junio 1819 en Ornans, mortis la 31-an de decembro 1877 en La Tour-de-Peilz) estis franca pentristo, karakteriza de la realista movado. Li ankaŭ partoprenis la politikajn eventojn de sia epoko.
Lia radikalismo pelis lin kontraŭ la pastroj, militistoj kaj ĉiuj ordogvidistoj. Oni kondamnis lin post la Komunumo pagi la restarigon de la Vendoma Kolono, detruita maje de 1871 kiel simbolo de la krimoj atribuitaj al Napoleono. Li volis dediĉi sin rekte al la pentroarto kaj ne volis esti en lernejo aŭ kazerno: li suferis militan juĝadon de milita tribunalo kiu kondamnis lin al sesmonata mallibero kaj alta monpuno.
Bildaro |
Entombiĝo ĉe Ornans (1849)
Postagmezo ĉe Ornans (1849)
La Roko de la 10-a horo (1855)
Marbordo en Normandio. (c. 1872/1875). Vaŝingtonio D.C.: Nacia Galerio de Arto
Ateliero de la pentristo (1855), Luvro, Parizo
Memportreto plifame konate La pip-fumanto 1849
La origino de la mondo 1866
Eksteraj ligiloj |
- http://www.artrenewal.org/asp/database/art.asp?aid=746
- http://cgfa.sunsite.dk/courbet/index.html
- http://artchive.com/ftp_site.htm
- http://www.humanitiesweb.org/human.php?s=g&p=c&a=b&ID=12
K4B4FwyqgY MESldOfDq9h,4NFNnhdw7DlSWU PNB0T
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...