Epoko de Edo
Multi tool use
Historio de Japanio
|
|---|
- Prahistoria Japanio 35.000– 538 a.K.
Japania paleolitiko 35.000–10.000 a.K.
Ĵomon-epoko 10.000–300 a.K.
Jajoi-epoko 300 a.K.–250 p.K.
Kofun-epoko (parto de Jamato) 250–538
Antikva Japanio
Asuka-epoko (parto de Jamato) 538–710
Nara-epoko 710–794
Heian-epoko 794–1185
- Ĉusej
Kamakura-epoko 1185–1333
Muromaĉi-epoko 1336–1573
- Sengoku-epoko
- Kinsej
Azuĉi-momojama-epoko 1568–1603
Edo-epoko 1603–1868
- Kindaj
Mejĝi-epoko 1868–1912
Taiŝio-epoko 1912–1926
Ŝoŭa-epoko 1926–1989
- Gendaj
|
Glosaro
- Japana Imperio
- Japania mono
|
Seimon Ishibashi-ponto de la malnova Edo
La epoko de Edo (japane: 江戸時代 [edo ĝidai]) estas la epoko de la japana historio inter 1603 kaj 1868. Ĝi estas unu el la 14 tradiciaj epokoj de la japana historio kaj nomita laŭ la tiama efektiva ĉefurbo, Edo (la nuna Tokio).
Ĝi estas la plej longa seninterrompa pacperiodo de iu ajn lando en la moderna mondo.
Eventoj |
1600: Batalo de Sekigahara okazis, kaj venkis Tokugawa Ieyasu
1603: Tokugawa Ieyasu iĝis ŝoguno, kreante la ŝogunan registaron de Edo
1603: Kabuko (teatro) estis fondita de la ŝintoisma pastrino Okuni
1609: Malfermo de la haveno Hirado al nederlandanoj
1612: Tokugawa Ieyasu malpermesis la kristanan religion
1613: Unua angla komercejo en Hirado
1614: Tokugawa Ieyasu persekutegas kristanojn
1614: Vintra sieĝo de Osaka
1615: Somera sieĝo de Osaka
1615: La dinastio Toyotomi estis neniigita de Tokugawa Ieyasu post kapto de la kastelo de Osaka
1623: La angloj forlasis la komercejon en Hirado
1628: Nur ĉinoj kaj nederlandanoj rajtis komerci en Nagasaki (en insulo Deĵima konstruita tie)
1629: Leĝoj pri la militistaj domoj (Buke ŝohatto)
1635: Enkonduko de la sistemo sankinkotaj (regulaj restadoj de la dajmjo en Edo)
1638: Fermo de la landlimoj
1640: Portugalaj senditoj, venintaj por diskuti novajn komercajn aranĝojn estis murditaj
1641-1642: Malsatega periodo mizerigis Japanion
1657: La granda incendio en Edo mortigis pli ol 30 000 homojn
1703: La granda tertremo de Kanto mortigis 30 000 homojn
1707: Erupcio de Monto Fuĝi
1720: Permeso importi okcidentajn verkojn senrilataj al kristanismo
1792: Rusoj malsukcesis starigi komercajn rilatojn kun Japanio
1854: Komandanto Matthew Perry devigis la registaron malfermi havenojn al komerco
1855: La 11-an de novembro, tertremo mortigis 10 000 homojn en Tokio
1867: Restarigado de Mejĝi, t.e. fino de epoko de Edo
GG knqG,3e5k4xEoWB,KUbBbF sV78x,AqH,R45j9UILq5OfZZh q TaaZCiNpnxF,zm0,unVPrPSHorEgvWCkJYTY,37yh892FgTY
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...
