Pio la 8-a
Multi tool use
Pio la 8-a
|
|---|
253-a papo de la Katolika eklezio
|
|---|
|
Naskonomo
|
Francesco Saverio Castiglioni
|
Pontifiko
|
de 31-a de marto 1829
|
|
ĝis 1-a de decembro 1830
|
Antaŭulo
|
Leono la 12-a
|
Sekvanto
|
Gregorio la 16-a
|
|
Persona informo
|
|---|
Naskiĝo
|
20-a de novembro 1761
en Cingoli, Italio
|
Morto
|
1-a de decembro, 1830
en Romo, Italio
|
Mortokialo
|
korinfarkto [#]
|
Tombo
|
Baziliko de Sankta Petro en Romo [#]
|
Alma mater
|
Sapienza Universitato de Romo [#]
|
[#]
|
Fonto: Vikidatumoj
|
v • d • r
|
|
|
Pio la 8-a, latine Pius VIII, naskiĝinta Francesco Saverio Castiglioni je la 20-a de novembro 1761, mortinta je la 30-a de novembro 1830, estis papo de 1829 ĝis 1830.
Vivo |
Castiglioni fariĝis en 1800 episkopo de Montalto kaj nomumitis en 1816 fare de Pio la 7-a episkopo de Cesena kaj kardinalo. Poste li fariĝis Granda penitencisto kaj estro de la Kongregacio pri la malpermesitaj libroj.
En 1821 Castiglioni iĝis episkopo de Frascati. Post la entroniĝo papa en la 31.3.1829 li permesis al siaj subuloj kelkajn materiajn plifacilaĵojn kaj subtenis la artojn. Sed liaj politiko estis malamika al ĉia liberalismo.
De kiam li estis elektita li ĉiam fartis malbone. Li mortis post kelkaj monatoj. Post lia morto aŭtopsio estis farita de lia kadavro, kaj oni trovis pruvojn, ke li estis venenigita.
|
Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri biografio.
Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).
|
Bibliotekoj
|
PeEnEo: 17371
- GND: 11879244X
- LCCN: no96020034
- VIAF: 68923521
- ISNI: 0000 0000 7977 1705
- LIBRIS: 275484
- SUDOC: 069635919
- BNF: 11683330g
- NKC: jn20000701420
- ICCU: ITICCUUBOV102274
- BNE: XX1744354
|
YcCyOswlk7MC5QyXrjTDKq9 bB3XDCmIV,2rauQK,SMAdeL9vgEsmQ3,HFlByq O1Lr,8r
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...
