Karl von Miltitz
Multi tool use
Muelejo en Rabenau (naskiĝloko de Karl), menciita en 1488 kiel posedaĵo de la familio Miltitz.
Karl von Miltitz (naskiĝinta ĉirkaŭ 1490 en Rabenau, mortinta en la 20-a de novembro 1529 en Hanau-Steinheim) estis papa sendito kaj intertraktis kun Marteno Lutero.
Vivo |
Miltitz estis ano de la nobela saksia gento de la Miltitz-oj. Li iĝis kanoniko en Mainz, Trier kaj Meißen, en 1515 eĉ papa oficisto kaj ĉambristo en Romo. En la 1518-a jaro li estis sendita kiel papa legato en Saksion por efektivigi ne pluan agadon de Luther kaj konvinki Frederikon la 3-an ne plu subteni la reformanton.
Li interttraktis jam en januaro 1519 en Altenburg en la domo de Georg Spalatin, samjare ankoraŭfoje (oktobre) en Liebenwerda kaj en 1520 en la monakejo de la (iama) hospitala ordeno de la Antonianoj en Lichtenberg apud Prettin. Sed ĉiuj intertraktoj restis vanaj. Li ankaŭ admonegis en la nomo de la papo la predikiston Johann Tetzel kiu ne estis aperinta ĉe la asignon en Altenburg.
Dum vojaĝo en 1529 li dronis en la rivero Main.
Literaturo |
- Johann Karl Seidemann: Karl von Miltitz, Kanonikus zu Meissen, Trier, Mainz, päbstlicher Kammerherr und Nuncius apostolicus : eine chronologische Untersuchung zu besserem Verständnisse der Quellen. J. Naumann, Dresden 1844. (surrete)
- Heinrich August Creutzberg: Die jugend des päpstlichen nuntius Karl von Miltitz und sein aufenthalt in Rom. Inauguraldissertation, Bonn. Freiburg im Breisgau 1907.
- Heinrich August Creutzberg: Karl von Miltitz 1490-1529 : sein Leben und seine geschichtliche Bedeutung. Herder, Freiburg im Breisgau 1907.
- Patricius Schlager: Karl von Miltiz. In: The Catholic Encyclopedia. Robert Appleton Company, New York 1911 (volume 10).
Miltitz. In: Dictionnaire de théologie catholique. Letouzey et Ané, Paris 1928 (fascicule LXXXVI).
- Hans-Günter Leder: Ausgleich mit dem Papst? Luthers Haltung in den Verhandlungen mit Miltitz 1520. Calwer Verlag, Stuttgart 1969.
- Annick Sibué: Luther et la réforme protestante. Eyrolles, Paris 2011, p. 76-77.
Eksteraj ligiloj |
Biografio ĉe NDB.
Bibliotekoj
|
PeEnEo: 499573
- GND: 118734008
- VIAF: 72189171
- ISNI: 0000 0000 1058 9817
|
KB5V SXRpQk 2FvOx3l,jMKe0 Vy l1QHOngxYibKhuwtWnJ qXQ
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...
