Manuel de Freitas
Multi tool use
Manuel de Freitas
|
|---|
|
Personaj informoj
|
|---|
Morto
|
8-an de decembro 1996
en  Maia, Portugalio
|
Nacieco
|
portugalo
|
Ŝtataneco
|
Portugalio
|
Profesio
|
esperantisto
|
Lingvoj
|
Esperanto
|
Esperanto
|
|---|
Tradukis en Esperanton
|
Lasta vojaĝo de Scott (1942)
- Vivo de Zola
Vivo kaj morto de Sokrato (1946)
Historio de Usono (1947)
Historio de la portugala literaturo (1948)
|
Esperantistiĝis en
|
1931
|
v • d • r
|
|
|
Manuel de FREITAS (mortis la 8-an de decembro 1996 en Maia, Portugalio) estis honora membro de UEA ekde 1947 kaj de Portugala E-Asocio.
Lerninte Esperanton en 1931, jam en la sekva jaro li postsekvis sian mortintan instruiston kiel estro de elementa kurso. Baldaŭ li aliĝis al LTFA, fariĝis delegito (ekde 1952 pri bahaismo), kaj servis inter 1938 kaj 1983 kiel ĉefdelegito, poste kiel vicperanto por Portugalio.
Dum la dua mondmilito, laŭ komisio de UEA, Freitas ekspedadis al la familianoj Zamenhof en Varsovio sekajn fruktojn kaj sardelojn, ĝis ilia deporto kaj mortigo en 1942.
En la 40-aj jaroj li tradukis multajn klerigajn libretojn diverstemajn de Agostinho da Silva, ekz. Lasta vojaĝo de Scott (1942), Vivo de Zola, Vivo kaj morto de Sokrato (1946), Historio de Usono (1947), Historio de la portugala literaturo (1948), kaj Galileo Galilei de Bento de Jesus Caraça (1948). Por publikigi ilin, li fondis Portugalan Eldonan Rondon, kies laboro pezis plejparte sur liaj propraj ŝultroj. Unu fojon la sekreta polico PIDE konfiskis ĉiujn PER-librojn trovitajn en lia loĝejo.
Freitas instruis Esperanton diversloke kaj verkis sukcesan korespondan kurson. Lia daŭra kaj persista agado en Portugalio des pli meritas admiron ĉar ĝi plejparte koincidis kun la preskaŭ 40-jara diktaturo de Salazar, periodo dum kiu Esperanto estis jen malpermesita, jen apenaŭ tolerata.
Bibliotekoj
|
PeEnEo: 43102
- GND: 1067760326
- LCCN: nb2003023193
- VIAF: 54404529
- ISNI: 0000 0000 7975 6193
- BNF: 14636492d
|
xBlRpEXJnwC497u9AurZnGzr98b sQcFJJX30qY X9Vp nZ7,JJQmYNQ5q9gB0CcOq
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...
Maia, Portugalio
