Cyril Nauth el partio La Front National ("Fronto Nacia", FN) (2014-)
Insee-kodo
78362
Poŝtkodo
78711
Demografio
Loĝantaro
19 234 (2010)
Loĝdenso
3 173,9 loĝ./km2
Geografio
Koordinatoj
48° 58′ N, 1° 43′ O48.974171.71083Koordinatoj: 48° 58′ N, 1° 43′ O
Alteco
17 ĝis 114 m
Areo
6,06 km2
Situo
Geografia lokigo sur la mapo : Francilio
DEC
Geografia lokigo sur la mapo : Francio
DEC
v•d•r
Mantes-la-Ville [mɑ̃t la vil] estas franca komunumo en la departemento Yvelines, en la regiono Francilio. Ĝi havis 19 234 loĝantojn en la jaro 2010[1].
Enhavo
1Geografio
2Municipo
3Transporto
4Referencoj
5Vidu ankaŭ
6Eksteraj ligiloj
Geografio |
Mantes-la-Ville situas ĉe la maldekstra bordo de Sejno, 48 km okcidente de la centro de Parizo.
La preĝejo Saint-Étienne.
Municipo |
De la jaro 2014 estras la komunumon la Urbestro Cyril Nauth el la partio La Front National ("Fronto Nacia", FN). En julio 2018 la Urbestro malpermesis konstrui novan moskeon pro kio punis lin la juĝejo - nun pro tio estas granda politika problemo kun la lokaj islamanoj, urbestro ne deziras pagi la punon 30 mil eŭrojn kaj daŭre malpermesas kunstui moskeon - la problemo restas.
Ĉirkaŭ Mantes-la-Ville
Mantes-la-Jolie
Limay
Buchelay
Magnanville
Auffreville-Brasseuil, Breuil-Bois-Robert
Guerville
Transporto |
La stacidomo Mantes-Station, haltejo en la linio Transilien J, situas ĉe la limo inter Mantes-la-Ville kaj Mantes-la-Jolie.
Stacidomo Mantes-la-Jolie
Referencoj |
↑ Insee. Populations légales 2010 - 78362-Mantes-la-Ville (france). Alirita 19-an de junio 2013.
Vidu ankaŭ |
Komunumoj de Yvelines
Eksteraj ligiloj |
Kategorio Mantes-la-Ville en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Oficiala retejo
Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri Francio.
Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...