Georges Brassens









Disambig.svg
Por samtitola artikolo vidu la paĝon Georges Brassens (Tramtransporto en Parizo).




































Georges Brassens

franca kantisto
franca kantisto
Personaj informoj

Naskiĝo

22-an de oktobro 1921 (1921-10-22)
en Sète

Morto

29-an de oktobro 1981 (1981-10-29) (60-jara)
en Saint-Gély-du-Fesc

Kaŭzo de morto

kancero

Tombo

Q29818230

Ŝtataneco

Francio

Profesio
poeto, kantaŭtoro, banĝisto, gitaristo, verkisto, muzikisto

Lingvoj

franca lingvo







v  d  r


Information icon.svg



Georges BRASSENS ([ʒɔʁʒ bʁasɛ̃s]; Esperantigite Georgo Brasenso) naskiĝis la 22-an de oktobro 1921, en la franca urbo Seto (tiam Cette). Li mortis la 29-an de oktobro 1981 en Saint-Gély-du-Fesc (16 kilometrojn norde de Montpellier / Monpeljero [ +/- Saĵelidufe Mopelje ].
Li verkis, komponis kaj interpretis kanzonojn.




Enhavo






  • 1 Vivo


  • 2 Citaĵoj


  • 3 Anekdotoj


  • 4 Diskoj


    • 4.1 Liaj propraj verkoj


    • 4.2 Aliaj diskoj


    • 4.3 La tekstoj de aliaj aŭtoroj




  • 5 Premioj


  • 6 Nuntempe


  • 7 En Esperanto


  • 8 Kanzonoj esperantigitaj


  • 9 Referencoj


  • 10 Eksteraj ligiloj





Vivo |


Filo de homoj kun simpla vivo, li travivas trankvilajn tagojn en la suda Francio; li estis averaĝa lernanto kiun tutcerte interesis poezio: unu el liaj instruistoj, Alphonse BONNAFÉ [Alfons Bonafe] fariĝos la unua por malkovri en li tiun talenton por la poezio kaj por ĝin favori. Poste, la 19-jaraĝa Georges BRASSENS “supreniras” al Parizo, en 1940. Dum 1942, li trovas rifuĝejon ĉe Jeanne LE BONNIEC [Ĵan’ Le Bonjek], bretondevena virino kiu estis tridek jarojn pli maljuna ol li kaj kiun li kromnomos “La Jeanne”. Dum pli ol dudek jaroj, li restos ŝia gasto. Pli poste, li dediĉos al ŝi kanzonojn, kiel “La Cane de Jeanne” [La anasino de Johanino] kaj precipe “Jeanne”. Li ne preterlasis respektsaluti ankaŭ ŝian edzon Marcel [Marsel] (“Chanson pour l'Auvergnat” [Kanzono por la Aŭverniano]. La saman jaron, li eldonas sian unuan poemaron, sen iu ajn sukceso.


Dum marto 1943, li estas sendata Germanien, kadre de la S.T.O. (Service du travail obligatoire = Servo de deviga laboro). Tiam, li renkontas Pierre ONTENIENTE [Pjer Onteniente], alie nomitan Gibraltar, sian estontan sekretarion kaj kunulon. Ankaŭ tiam li aperas por la unuaj fojoj antaŭ publiko kaj komponas siajn unuajn kanzonojn.


Dum forpermeso Parizen, li dizertas kaj sin kaŝas ĝis la fino de la milito ĉe “la Jeanne”. Tie li loĝas en malgranda apartamento ĝis 1966. En 1946 Brassens aliĝas al la Federacio Anarkiista kaj skribas artikolojn en la gazeto Le Libertaire (nuntempe Le Monde Libertaire) sub multaj pseŭdonimoj (Géo Cédille, Gilles Collin, ktp.).
Tiam li kantas siajn unuajn kanzonojn dum anarkiistaj galaoj. Li provas estigi anarkistan gazeton en la 15-a distrikto de Parizo, sed vane.



Citaĵoj |



Anekdotoj |


Kvankam li vivis apud la urboj de Paimpol kaj Sète, li malŝategis manĝi fiŝojn.



Diskoj |



Liaj propraj verkoj |



Aliaj diskoj |



La tekstoj de aliaj aŭtoroj |



Premioj |



Nuntempe |



En Esperanto |


Jam en la tempo de la Ŝvarca Esperanto-kabaredo de la Tri koboldoj, do en la komenco de kvindekaj jaroj (kiam Brasenso mem nur komencis esti sukcesa kanzonisto), Roĝero Bernardo tradukis almenaŭ du el la plej famaj Brasensaĵoj: “La Kaptad’ de Papili’” (fr: La Chasse aux Papillons) kaj “Kanto por la Kampul’” (fr: Chanson pour l’Auvergnat), kiuj aperis en la kompillibro Francaj kanzonoj malnovaj kaj modernaj'[1].


Ĵak’ Ivart’, kiu persone konis Brasenson kiu donis al li la emon iĝi kantisto, interpretis kanzonojn liajn en Esperanto, sur la diskoj Jacques Yvart kantas Georges Brassens, aperinta en 1998. La tekstojn tradukis Klaŭdo Piron', kun Georgo Lagranĝo, Marcelo Redulez’. En 2011 li aperigis plian diskon “Brassens plu”, en kiu aperas pliaj kanzonoj, kaj ankaŭ iuj, kiuj aŭdeblas sur lia antaŭa Eo-disko Invito al Vojaĝo (aperinta en 2008).



Kanzonoj esperantigitaj |






































































































































































































































Titolo en Esperanto Originala titolo (franclingve) Tradukis Registris
La anasa forpaso La cane de Jeanne Ludmila Novikova helpe de Svetlana Smetanina
Apud mia arbo Auprès de mon arbre Bernardo Legeay
La aŭverno Chanson pour l'Auvergnat Roland Platteau
La balado de homoj fieraj pri sia deven' La ballade des gens qui sont nés quelque part Markovo-Vito
Balado de ienaskita ular' La ballade des gens qui sont nés quelque part Bernardo Legeay
Ĉe mia arbo Auprès de mon arbre
Marcelo Ternant'

La ĉevaleto Le petit cheval Roel Haveman
Ĵak' Ivart'
Donjuan' Don Juan Marcelo Redulez'
En akvo de la klara fonto Dans l'eau de la claire fontaine Marcelo Redulez' helpe de Marcelo Ternant'
Ĵak' Ivart'
La geamantoj sur la verda benk' Les amoureux des bancs publics
Klaŭdo Piron', Georgo Lagranĝo kaj Marcelo Redulez'

Ĵak' Ivart'
La gorilo Le gorille
Marcelo Ternant'

Granda kverk' Le grand chêne Bernardo Legeay
Herbaĉo La mauvaise herbe
Marcelo Ternant'

Johano la neavertinto Jehan l'advenu Marcelo Redulez'
Ĵak' Ivart'
Kanto por la kampul' Chanson pour l'Auvergnat Roger Bernard
Olivier Tzaut, Ĵak' Ivart'
La kaptad' de papili' La chasse aux papillons Roger Bernard
Ĵak' Ivart'
La lama reĝo Le roi boiteux Roel Haveman
La lamanta reĝo Le roi boiteux Bernardo Legeay kaj Marcelo Redulez'
Ĵak' Ivart'
La longa vico La file indienne Marcelo Redulez'
Ĵak' Ivart'
La malbona renomo La mauvaise réputation
Marcelo Ternant'

La marista am' La marine Roel Haveman
Ĵak' Ivart'
Marinetta Marinette Ludmila Novikova helpe de Andreo Andrio

Milito La guerre Rikardo Cash
Ĵak' Ivart'
La misfamo La mauvaise réputation Markovo-Vito
Mortadi pro ide' Mourir pour des idées Georgo Lagranĝo
Ĵak' Ivart'
Ne kredu pri feliĉa am' Il n'y a pas d'amour heureux Michel Duc Goninaz
Oĉjo Leon' Le vieux Léon
Michel Duc Goninaz kaj Marcelo Redulez'

Ĵak' Ivart'
La pluvombrelo Le parapluie Bernardo Legeay kun la helpo de Marcelo Redulez' k Georgo Lagranĝo

Ĵak' Ivart'
La pluvombrelo Le parapluie Roland Platteau
Povra Marten' Pauvre Martin Marcelo Redulez'
Ĵak' Ivart'
La preĝo
La Prière (teksto de Francis' Ĵam')

Jo-Petro Danvy
La princino kaj la notovorulo La princesse et le croquenotes Johano-Luko Berĵon'
Se almenaŭ beletus ŝi Si seulement elle était jolie Bernardo Legeay
La ŝtormo L'orage Bernardo Legeay
Tuj la kompanar' Les copains d'abord Bernardo Legeay kaj Marcelo Redulez'
Ĵak' Ivart'
La vento Le vent Roland Platteau
Le vin La vin Luc Gouverneur – Marcelo Redulez'


Referencoj |




  1. Francaj kanzonoj malnovaj kaj modernaj, tradukis G. Waringhien kaj R. Bernard, Iltis-eldonejo, 1991



Eksteraj ligiloj |



  • projetbrassens.eclipse.co.uk (angle)

  • beausoleil.free.fr: retejo kun multaj fotoj kaj preskaŭ ĉiuj tekstoj kaj akordoj por gitaro (france)

  • brassens.sud.fr: retejo kun i.a. fotoj, biografio, muziko kaj tekstoj (france)

  • aupresdesonarbre.com: nombro da intervjuoj kun la kantisto kaj multe da aliaj informoj (france)


  • Jacques Yvart kantas kanzonojn de Georges Brassens en Esperanto

Povra Marteno estas en la wikibooks



  • alia esperantigo de La Aŭverno kaj La pluvombrelo

  • La vento


  • La Balado de homoj fieraj pro sia deveno sur la retejo de SAT




Popular posts from this blog

What other Star Trek series did the main TNG cast show up in?

Berlina muro

Berlina aerponto