Anna Aĥmatova

Multi tool use
Anna Aĥmatova
|

|
Personaj informoj
|
Naskonomo
|
Анна Андреевна Горенко
|
Naskiĝo
|
11-an de junio 1889 (1889-06-11) en Odesa
|
Morto
|
5-an de marto 1966 (1966-03-05) (76-jara) en Domodedovo
|
Kaŭzo de morto
|
kora malsufiĉo
|
Tombo
|
Cemetery in Komarovo
|
Loĝloko
|
Odesa, Sankt-Peterburgo
|
Ŝtataneco
|
Rusia Imperio, Sovetunio
|
Alma mater
|
Q12110298
|
Profesio
|
verkisto, tradukisto, literaturkritikisto, poeto, aŭtoro
|
Lingvoj
|
rusa lingvo
|
Familianoj
|
Edz(in)o
|
Nikolaj Gumilov, Vladimir Shileyko, Nikolay Punin
|
Infano
|
Lev Gumiljov
|
Patro
|
Q4144084
|
v • d • r
|

|
|
Anna Andrejevna AĤMATOVA (ruse Анна Андреевна Ахматова; vera familinomo Gorenko (Горенко); naskiĝis la 23-an de junio 1889; mortis la 5-an de marto 1966) estas elstara rusa poetino, tradukisto, edzino de la fama poeto Nikolaj Gumilov kaj patrino de la fama historiisto Lev Gumilov.
Ŝi naskiĝis apud Odeso (Ukrainio) en familio de maroficiro.
Ĉefaj verkoj |
Vespero (Вечер) (1912)
Rozario (Четки) (1914)
Blanka birdaro (Белая стая) (1917)
Plantago (Подорожник) (1921)
Anno Domini (1922)
Kuro de tempo (Бег времени) (1965)
Misteroj de la metio (Тайны ремесла) (1936-60)
Vento de milito (Ветер войны) (1941-44)
Nordaj elegioj (Северные элегии) (1940-45)
Poemo sen heroo (Поэма без героя) (1940-62)
Rekviemo (Реквием) (1935-40, publ. en 1987)
Poemoj en Esperanto |
La kanto de la paco. Muziko. En: Aleksandro Logvin, Sur la vivovojo, Laguna 1964, paĝoj 108–109.
Beĵeck. Min vokis voĉ. Ĉu sciis mi en horo. Tradukis Ludmila Novikova. En: Moskvaj Novaĵoj, Esperanta provnumero, aprilo 1989, paĝo LS4.
- Anna Aĥmatova en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Kategorio Anna Aĥmatova en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Bibliotekoj
|
PeEnEo: 24525
- GND: 118637584
- LCCN: n50040155
- VIAF: 49220707
- ISNI: 0000 0003 6864 1405, 0000 0001 2131 7777
- LIBRIS: 174941
- SUDOC: 026679787
- BNF: 118882553
- MBA: 4830cf5e-3316-4f5a-9f18-d6b7f81f04ed
- NLA: 36460800
- NDL: 00431103
- NKC: jn19981000010
- BNE: XX889289
|
pQHR,0e4 5 R49OI9 wuYPF5T7dgs75osgl
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...