Chiheru de Jos

Multi tool use

Situo de la distrikto Mureș en Rumanio.

Situo en la distrikto Mureș.
Chiheru de Jos (prononcu "kiheru de ĵos"; hungare: Alsóköhér, prononcu "alŝokoher") estas komunumo en Rumanio orient-sudoriente de Reghin. En 1910 ĝi havis 802 loĝantojn (rumanoj) kaj en 1956 929 (rumanoj). Ĝia unua skriba mencio estas el 1453. Ĝis 1919 kaj inter 1940 kaj 1944 la vilaĝo apartenis al Hungario (Maros-Torda vármegye). Administre apartenas al ĝi la vilaĝoj Chiheru de Sus, Urusiu de Jos kaj Urusiu de Sus.
Fonto |
Magyar nagylexikon, 1-18., 1993-2004, Budapest.
Loknomvortaro de Transilvanio kaj de Moldavio (Rumanio).
Eksteraj ligiloj |
- Komunuma retejo
- Interaga mapo de distrikto Mureş
- Popolnombrado 2002
- Administracia mapo de distrikto
- Enciklopedio de famaj civitanoj de Târgu Mureș
Distrikto Mureș (Rumanio)
|
Municipoj |
Reghin • Sighișoara • Târnăveni
|
 |
Urboj |
Iernut • Luduș • Miercurea Nirajului • Sărmașu • Sovata • Sângeorgiu de Pădure • Ungheni
|
Komunumoj |
Acățari •
Adămuș •
Albești •
Aluniș •
Apold •
Ațintiș •
Bahnea •
Band •
Batoș •
Băgaciu •
Băla •
Bălăușeri •
Beica de Jos •
Bereni •
Bichiș •
Bogata •
Brâncovenești •
Breaza •
Chibed •
Ceuașu de Câmpie •
Chețani •
Chiheru de Jos •
Coroisânmărtin •
Corunca •
Cozma •
Crăciunești •
Crăiești •
Cristești •
Cucerdea •
Cuci •
Daneș •
Deda •
Eremitu •
Ernei •
Fântânele •
Fărăgău •
Gălești •
Gănești •
Gheorghe Doja •
Ghindari •
Glodeni •
Gornești •
Grebenișu de Câmpie •
Gurghiu •
Hodac •
Hodoșa •
Ibănești •
Iclănzel •
Ideciu de Jos •
Livezeni •
Lunca •
Lunca Bradului •
Mădăraș •
Măgherani •
Mica •
Miheșu de Câmpie •
Nadeș •
Neaua •
Ogra •
Papiu Ilarian •
Pănet •
Păsăreni •
Petelea •
Pogăceaua •
Râciu •
Răstolița •
Rușii-Munți •
Sâncraiu de Mureș •
Sângeorgiu de Mureș •
Sânger •
Sânpaul •
Sânpetru de Câmpie •
Sântana de Mureș •
Sărățeni •
Saschiz •
Solovăstru •
Stânceni •
Suplac •
Suseni •
Șăulia •
Șincai •
Tăureni •
Valea Largă •
Vânători •
Vărgata •
Vătava •
Vețca •
Viișoara •
Voivodeni •
Zagăr •
Zau de Câmpie
|
|
BuvJy7RwJwPhO,6gH 6EtHOk htvWaCWeQHsXH 3TNRPqJma T1iY0pCJhXPgqKxGzZiJZ,ulXhUEh1NF 2t
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...