Kdjykuj

Aspirino

Plata kemia strukturo de la Aspirino

Tridimensia strukturo de la Aspirino

Alternativa(j) nomo(j)

Kemia formulo

C₉H₈O₄

CAS-numero-kodo

50-78-2

ChemSpider kodo

2157

PubChem-kodo

2244

Fizikaj proprecoj

Aspekto

senkolora aŭ blanka pulvoro
senodora sed iomete amargusta

Molmaso

180.157 g·mol^-1

Denseco

1.40 g cm⁻³

Fandpunkto

135 °C

Bolpunkto

140 °C (malkomponiĝas)

Refrakta indico

n_{{761}}^{{20}}

1,5623

Solvebleco

Akvo: 3.3 mg/L

Mortiga dozo (LD50)

200 mg/kg (buŝe)

Sekurecaj Indikoj

Risko

R22 R36/37/38

Sekureco

S26 S36/37/39

Pridanĝeraj indikoj

Danĝero

Xn
Noca por la sano

Aspirino, aŭ acetilsalikata acido, salikata etero de aceta acido estas la aktiva molekulo de pluraj kuraciloj, efikaj kaj ofte uzataj por malfortigi dolorojn, ankaŭ por malaltigi korp-temperaturon, kuraci febron kaj inflamojn. Ĝi ankaŭ povas preventi kungluiĝon de trombocitoj, kaj tial ĝi estas uzata por preventi koratakojn, apopleksiojn, kaj emboliojn.
Ĝi estas la plej uzata kuracilo el la mondo: oni kalkulas ke 35 000 tunojn da ĝi oni produktas ĉiujare.

La nomo "Aspirin" estis registrita en 1899 de firmao Bayer AG. Tamen, post la unua mondmilito pluraj landoj oficiale konfiskis enlandajn germaniajn propraĵojn, tiel ke (ekzemple, en Usono, Britio, Francio) "Aspirin" perdis sian proprietan markecon kaj fariĝis komunuza nomo por la koncerna kemiaĵo. En Germanio kaj pli ol 80 aliaj landoj, tamen, la nomo restas propraĵo de Bayer AG. En Hungario la firmao Richter produktas la samon, kiel Kalmopirin.

Enhavo

1 Priskribo

2 Historio

3 Literaturo

4 Kunrilataj kemiaĵoj

5 Referencoj

Priskribo |

La acido acetilsalikata o AAS havas ĥemian formulon C₉H₈O₄ kaj molekulan formulon C₆H₄(OCOCH₃)COOH

La molekula pezo estas 180,16 uma.
Blankaj pinglecaj kristaloj estas solveblaj en varma akvo aŭ alkoholo.

Historio |

Blanka saliko

Longe oni sciis, ke krusto de blanka saliko (Salix alba) havas kuracan efikon kontraŭ inflamoj. La efiko kontraŭ febro kaj doloro aperas jam en verkoj de malnovaj aŭtoroj kiel
Hipokrato, Plinio la Maljuna, Dioskorido kaj Galeno.

En 1897 Felix Hoffmann el la kompanio Bayer sintezis acetilsalikatan acidon, ekde 1903 la firmao produktas ĝin.

En 1763, Edward Stone prezentis esplorojn pruvante science tiujn efikojn. Postaj ĥemiaj esploroj en 1828 de la profesoro de farmacio en la Universitato de Munkeno, Johano Buknero, pruvis ke la efiko ŝuldiĝis al la salikino, glukozido analoga al la acidoj salikata kaj acetilsalikata.^[1]

Postaj esploroj de farmaciistoj Henri Leroux, Raffaele Piria, Charles Frédéric Gerhardt kaj Hermann Kolbe kondukis al la sintezo de la salikata acido

Charles Gerhardt, unua sintezanto de la acetilsalikata acido.

La salika ŝelo kaj la salikata acido havas la malavantaĝon de sia kontraŭefikoj en la stomako, kaj tio kondukis al esploristoj de la entrepreno Bayer al la esploro de novaj substancoj kiuj malpliigus tiujn efikojn. En 1897 Felix Hoffmann sukcesis rafini la acetilsilikilatan acidon kun granda pureco.^[2] La efikoj estis priskribitaj en 1899 fare de Heinrich Dreser, kio permesis ĝian komercadon, kun la nomo Aspirina.