Heinrich Arnold Huyssen
Multi tool use
Heinrich Arnold Huyssen (naskiĝinta la 4-an de julio 1779 en Essen; mortinta la 6-an de oktobro 1870 samurbe) estis germana industriisto, kunfondinto de la ŝtaluzino Gutehoffnungshütte en Oberhausen kaj estro de la urbo Essen.
Huyssen devenis de familio indiĝena en Essen. Kune kun Franz kaj Gerhard Haniel kaj Gottlob Jacobi li fondis en 1808 la ferfandan firmaon, kiu pli malfrue nomiĝos Gutehoffnungshütte (GHH). Huyssen estis krom tio ankaŭ estrarano de la Karbominejo Unuiĝinta Sälzer k Neuack.
Ekde la 13-a de decembro 1813 Huyssen estis ĉefurbestro de Essen kiel postanto de la lasta urbestro el la napoleona, Anton Carl Ludwig von Tabouillot. Post kvereloj inter li kaj la prusa registaro li demetis sian oficon je la 19-a de majo 1818.
Huyssen konstruigis per sia propra kosto orfejon, kiun li daŭre subtenis finance. La 25-an de decembro 1852 li donacis al la protestanta paroĥo terenon kaj monon por la konstruo de la unua protestanta malsanulejo de Essen. En 1853 komenciĝis la konstruado ĉe la nuna Huyssen-Aleo apud la iama pordego al Kettwig, kaj en 1854 malfermiĝis la malsanulejo kun la nomo Krankenhaus mit dem Namen Huyssens-Stift. Kiel fondinto de la malsanulejo Huyssen fariĝis dumvive voĉdonrajta honormembro de la kuratoraro.
Huyssen restis fraŭlo kaj mortis en la aĝo de 91 jaroj en sia vilao en Altenessen. Li estis entomibigata sur la protestanta tombejo en Sterkrade ĉe la Steinbrink-Strato. Laŭ li nomiĝas la Heinrich-Strato kaj la Huyssen-Aleo en Essen.
Literaturo |
essener strassen – Stadtgeschichte im Spiegel der Straßennamen; Verlag Richard Bracht, Essen 1979
Essener Persönlichkeiten: biographische Aufsätze zur Essener Verwaltungs- und Kulturgeschichte; Schmidt-Verlag, Neustadt/Aisch 1986
- Johannes Bähr, Ralf Banken, Thomas Flemming: Die MAN. Eine deutsche Industriegeschichte; Munkeno 2008; ISBN 978-3-406-57762-8
kNlMRvLY,PzaESXB P6ydwrb8v4Kc,bflYwvsl7S0I gZMdBGT,Y0b ASM,Kepvg 8Z9MtsdS lqsn
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...
