46° 58′ N, 25° 46′ O46.96527777777825.762777777778Koordinatoj: 46° 58′ N, 25° 46′ O
DMS
Alto super maro
638 m
Poŝtkodo
537330
Loĝantaro
– komunumo
3.596 (en 2002), 3.245 (en 2009)
– vilaĝo
3.169 (en 2002)
Kodo laŭ SIRUTA
86142
v•d•r
Tulgheș [tulgeŝ] (hungare: Gyergyótölgyes [djerdjo:toeldjeŝ]) estas komunumo en Rumanio inter la montaroj Bistrița kaj Giurgeu en la valo de Bistricioara, norde de Gheorgheni. Apartenas al ĝi: Recea, Hagota, Pintic.
Iam apartenis al ĝi ankaŭ jenaj vilaĝoj, nuligitaj per la leĝo n-ro 2 de 1968-02-16[1]: Rezul Mare (Naghirez), Pârâul Asodului, Poiana Veche, Poiana Nouă, Putna kaj Valea Frumoasă. Ĉar tiujn vilaĝojn oni kunigis kun la vilaĝo Tulgheș, ĝi nun havas proksimume sep okonojn de la komunuma loĝantaro.
Enhavo
1Loĝantaro
2Historio
3Renomaj personoj
4Fonto
5Eksteraj ligiloj
Loĝantaro |
En 1910 ĝi havis 3 878 loĝantojn (rumanoj, hungaroj, germanoj); en 1992 3 780.
Historio |
Ĝia unua skriba mencio datiĝas el 1850. Ĝi estis landlimstacio inter Moldavio kaj Hungario. Ĝis 1919 kaj inter 1940 kaj 1944 apartenis al Hungario (Csík).
Renomaj personoj |
Alexandru Nicolescu (n. 8-a de julio 1882 – m. 5-a de junio 1941, Blaj) greko-katolika ekleziĉefulo.
Sándor Brassay (n. 29-a de julio 1930): agrikultura fakverkisto, atleto (stangosaltisto).
László Dezső (n. 27-a de majo 1970): entreprenisto, ĵurnalisto, fotisto.
Karolina Pintye, (edzino de János Lakatos) pionirino de virinedukado en Székelyudvarhely kaj Csíkszereda en la dua parto de la 19-a jarcento.
Tibor Bernát Kertész (n. 20-a de aŭgusto 1976): radioredaktisto
Imre Répási (30-a de julio 1943 – Putnok, 13-a de septembro 1987): pedagogo.
Tibor Talpassy ĝis 1945 Kabdebó (1-a de septembro 1904 – Budapest, 5-a de marto 1988): poeto, verkisto.
Zoltán Török (12-a de aŭgusto 1899 – Budapest, 12-a de februaro 1970): remisto, Eŭropo-ĉampiono (1932), trejnisto, tribunaljuĝisto.
Fonto |
Magyar Nagylexikon.
↑ LEGE nr. 2 din 16 februarie 1968 (*republicata*) privind organizarea administrativa a teritoriului Republicii Socialiste Romania (rumane). Alirita 2013-09-07.
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...