46° 15′ N, 25° 13′ O46.25777777777825.213333333333Koordinatoj: 46° 15′ N, 25° 13′ O
DMS
Alto super maro
438 m
Poŝtkodo
537205
Loĝantaro
– komunumo
3.722 (en 2009)
– vilaĝo
1.042 (en 2002)
Kodo laŭ SIRUTA
85136
v•d•r
Mugeni [muĝenj] (hungare: Bögöz [bogoz][1][2]) estas komunumo en Rumanio en la valo de la rivero Târnava Mare sudokcidente de Odorheiu Secuiesc. Administre apartenas al ĝi Aluniș (Mugeni), Beta, Lutița, Tăietura, Porumbenii Mari, Porumbenii Mici, Betești, Mătișeni, Dobeni, Dejuțiu.
Enhavo
1Loĝantaro
2Historio
3Renomaj personoj
4Biblografio
5Eksteraj ligiloj
6Notoj
Loĝantaro |
En 1910 la vilaĝo Mugeni havis 1 112 loĝantojn, kaj en 1992 1 028 (99 % da hungaroj).
En la censo de 2002 la 1.042 loĝantoj deklaris jenajn etnecojn[3] kaj preferatajn lingvojn[4]:
Etneco
Nombro
Elcentaĵoj
hungaroj
1023
98,2 %
rumanoj
19
1,8 %
Lingvo
Nombro
Elcentaĵoj
hungara
1024
98,3 %
rumana
18
1,7 %
Ĉiuj vilaĝoj de la komunumo je la censo de 2002 konsistis nur el hungaroj, escepte de Mugeni mem kaj Betești, kiu tiam ankoraŭ apartenis al Mugeni, sed en 2004 transiris al Cristuru Secuiesc. Tial la censo registris en la komunumo 45 romaojn, kiuj preskaŭ ĉiuj vivis en Betești.
Historio |
Ĝia unua skriba mencio estas el 1333 kiel ekleziejo. Ĝis 1919 kaj inter 1940 kaj 1944 ĝi apartenis al Hungario (Udvarhely).
Renomaj personoj |
Lajos Gidófalvy (Bögöz, 1-a de januaro 1901 – Budapest, januaro 1945): partopreninto de la kontraŭfaŝisma movado en Hungario.
János Kardalus d-ro: instruisto pri rumana lingvo, etnografia verkisto.
Sándor Péter (n. 9-a de septembro 1941): instruisto, ĵurnalisto, libroredaktoro, entreprenisto.
Endre Solymossy (1855–1909): kolegiinstruisto pri la geografio kaj historio, lokhistoriisto[5].
Biblografio |
Jékely Zsombor: A bögözi templom. (1996).
Eksteraj ligiloj |
Popolnombrado 2002
Interaga mapo de la distrikto
Notoj |
↑ Magyar nagylexikon, 1–18, 1993–2004, Budapest.
↑ Loknomvortaro de Transilvanio kaj de Moldavio (Rumanio)
↑ Recensământul populației și al locuințelor – martie 2002 (censo de la popolanoj kaj de la loĝantoj) (rumane) (XLS) (2002). Alirita 2013-09-18.
↑ Recensământul populației și al locuințelor – martie 2002 (censo de la popolanoj kaj de la loĝantoj) (rumane) (XLS) (2002). Alirita 2013-09-18.
↑ http://refkol.ro/orokseg/0180.htm]
Kategorio Mugeni en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...