Jean-Jacques Goldman koncertas en Zénith (Parizo), en majo de 2002
Bazaj informoj
Naskiĝo
11-an de oktobro 1951 (1951-10-11) (67-jara) en 19-a arondismento de Parizo
Deveno
Francio
Ĝenroj
Pop-muziko
Instrumentoj
Gitaro Piano Buŝharmoniko Udo Fluto Violono
Aktivaj jaroj
1966 ĝis nun
Retejo
jjgoldman.net
v•d•r
Jean-Jacques Goldman (ʒɑ̃ ʒak ɡɔldman) estas franca kantaŭtoro kaj komponisto naskiĝinta la 11-an de oktobro 1951 en Parizo. Li partoprenis en la muzika grupo Taï Phong kaj la triopo Fredericks Goldman Jones, sed estas fama ankaŭ pro sia unuopa kariero.
Li komponas siajn kantojn, sed ankaŭ kantojn por multe da aliaj kantistoj, ekzemple Céline Dion kaj Johnny Hallyday. Li komponis ankaŭ muzikojn de filmoj kaj televidaj elsendoj. Li multe partoprenas en homhelpaj organizaĵoj kiel la Restoracioj de l' koro.
Li studentiĝis ĉe EDHEC Business School[1].
Enhavo
1Diskaro
1.1En la grupo Taï Phong
1.2En la triopo Fredericks Goldman Jones
1.3Unuopa kariero
1.3.1Albumoj en studio
1.3.2Albumoj en publiko
1.3.3Kompilaĵoj
Diskaro |
En la grupo Taï Phong |
Taï Phong (1975)
Windows (1976)
Last Flight (1979)
Fed Up (1979)
En la triopo Fredericks Goldman Jones |
Fredericks Goldman Jones (1990)
Sur scène (en public) (1992)
Rouge (1993)
Du New Morning au Zénith (en publiko) (1995)
Pluriel 90/96 (kompilaĵo) (2000)
Unuopa kariero |
Albumoj en studio |
1981 : Démodé
1982 : Minoritaire
1984 : Positif
1985 : Non homologué
1987 : Entre gris clair et gris foncé
1997 : En passant
2001 : Chansons pour les pieds
Albumoj en publiko |
1986 : En public
1989 : Traces
1999 : Tournée 1998 en passant
2001 : Un tour ensemble
Kompilaĵoj |
1991 : L'Intégrale 81/91
1996 : Singulier 81/89
2000 : L'Intégrale 90/00
2008 : La Collection 81–89
Portalo pri Muziko
Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri muziko.
Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...