Naskiĝdomo de Maurice Ravel, hodiaŭ turism-oficejo
Flago
Blazono
Administrado
Lando
Francio
Regiono
Nova Akvitanio
Departemento
Pyrénées-Atlantiques
Arondismento
Bayonne
Kantono
Hendaye
Komunumaro
Communauté de communes du Sud Pays Basque
Ĝemelurboj
Corera
INSEE kodo
64189 [+]
Poŝtkodo
64500
Kodo laŭ INSEE
64189
Retpaĝaro
http://www.ciboure.fr
Politiko
Urbestro
Guy Poulou (2014-2020)
Demografio
Loĝantaro
6 283 (1999)
Loĝdenso
844 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo
43° 23′ N, 1° 40′ U43.3864-1.66666666667Koordinatoj: 43° 23′ N, 1° 40′ U
Alto
80 m (min.: 0 m) (maks.: 83 m)Ŝablono:Informkesto urbo/zorgado/numero
Areo
7,44 km²Ŝablono:Informkesto urbo/zorgado/numero
Horzono
GMT+1h (+2h somere)
DEC
Situo de Ciboure
Alia projekto
Vikimedia Komunejo Ciboure [+]
v•d•r
Ciboure (eŭske: Ziburu[1]) estas franca komunumo situanta en la departemento Pyrénées-Atlantiques (regiono Nova Akvitanio), en la malnova vicgrafejo Lapurdo de Nord-Eŭskio. Ĝi situas en latitudo de 1,67 ° okcidente kaj longitudo 43,38 ° norde. Ĝi nombris 6 283 enloĝantojn en la popolnombrado de 1999. Kune kun Urrugne ĝi administras la kvartalon Sokoa. Ĝi partigas kun komunumo Saint-Jean-de-Luz golfon malfermitan al Kantabra Maro. Ĝi havas limojn oriente kun Saint-Jean-de-Luz, sude kun Ascain, okcidente kun Urrugne kaj norde kaj nord-oriente kun la Kantabra Maro.
La komunumo estas konata kiel la naskiĝloko de franca komponisto Maurice Ravel.
Ĝi ankaŭ estas la naskiĝloko de la fama eŭska verkisto, predikanto kaj sacerdoto Pierre Argaiñaratz.
La nuna urbestro estas Guy Poulou, 2014-2020.
Ĝi estas ĝemelita kun Corera, komunumo de Provinco Rioĥo (Hispanio).
Enhavo
1Referencoj
2Bildgalerio
3Eksteraj ligiloj
4Fonto
Referencoj |
↑ Eŭska toponimio: *zubi 'ponto': el zu ligno kaj ibi vadejo, Zubiburu 'pont-ekstremo'
Bildgalerio |
Kajo Maurice Ravel
Fuorto Sokoa
Preĝejo Done Bikendi (Sankta Vincento)
Stacidomo Saint-Jean-de-Luz/Ciboure
Eksteraj ligiloj |
Kategorio Ciboure en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Oficiala retejol
Fonto |
En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Ciboure en la hispana Vikipedio.
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...