Por samtitolaj artikoloj vidu la paĝojn Bastille (pariza metrostacio), Gare de la Bastille, Operejo Bastille kaj Placo Bastille.
Mapo de la prizono (1792)
Bastille [bastij] (esperante Bastilo), aŭ pli formale Bastille Saint-Antoine, estis fortreso kaj malliberejo de Parizo, hodiaŭ precipe famkonata pro sia invado far la pariza popolo je la 14-a de julio 1789, kio iniciatis la francan revolucion. En la franca, Bastille origine signifis "kastelon". Hodiaŭ, nenio restas el la prizono, kies detruado ekis ekde la 16-a de julio 1789. Anstataŭ etendiĝas la vasta placo Bastille.
Enhavo
1Historio
2Famaj kaptitoj
3Invado de la 14-a de julio
4Vidu ankaŭ
5Eksteraj ligiloj
Historio |
Konstruita ekde 1370 ĝis 1383 kiel parto de la defendo de Parizo, la fortreso aliformiĝis en malliberejon dum la 17-a jarcento per ordo de la kardinalo Richelieu. Ĝi tiam precipe gastigis politikajn, sed ankaŭ religiajn kaptitojn (ekz. Hugenotoj), disidentaj verkistoj aŭ junaj libervivuloj enŝlosigitaj pro familia peto. Ĝi akiris malbonan reputacion kiam ĝi fariĝis la prizono, kien la burbonaj reĝoj de Francio sendis nekondamnitaj kaptitoj en la nomo de sia arbitra reĝa potenco. (vidu Lettre de cachet)
Kompare kun aliaj malliberejoj de tiu periodo en Francio, inkluzive de la timinda Bicêtre, ekzistis fakte multaj pli malbonaj lokoj por la kaptitoj. Sed en la franclingva literaturo, Bastille restas ĝis hodiaŭ kiel simbolo de hororo, premo kaj aŭtokrata krueleco.
Famaj kaptitoj |
Bastille gastigis interalie :
Hugues Aubriot (la fondinto de la prizono)
François de Bassompierre
Biron
La Bourdonnais
Brissot
Bussy-Rabutin
Anne du Bourg
Antoine de Chabannes
Gatien de Courtilz de Sandras
Nicolas Fouquet
Latude
Simon-Nicolas-Henri Linguet
Homo kun fera masko
Bernard Palissy
Paul Pellisson
Markizo de Sade
Voltaire
Invado de la 14-a de julio |
Vidu : Franca revolucio de 1789
Vidu ankaŭ |
Placo Bastille
Parizo
Eksteraj ligiloj |
Bastille en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Kategorio Bastille en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
(fr) La Bastille
(fr) Teorio de la kapto de la prizono far rabistoj
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...
