Nacia devizo: Unité, Travail, Progrès (Unueco, laboro, progreso)
Bazaj informoj
Ĉefurbo
Brazavilo
Oficiala(j) lingvo(j)
franca lingvo
Areo % de akvo
342,000 km² ?
Loĝantaro
4 447 632 (2010)
Loĝdenso
11 loĝ./km²
Horzono
UTC+01:00
Interreta domajno
.cg
Landokodo
COG
Telefona kodo
+242
Internacia aŭtokodo
RCB
Plej alta punkto
Mont Nabemba
Plej malalta punkto
Atlantiko
Politiko
Ŝtatestro
Denis Sassou Nguesso
Sendependiĝo disde Francio
15-a de aŭgusto 1960
Ekonomio
Valuto
centr-afrika franko (XAF)
MEP
laŭ 2004
– suma
– pokapa
1129 US-$
v•d•r
esperantlingva skiza mapo de la ŝtata areo
La Respubliko Kongo, aŭ Kongo Brazavila, estas ŝtato en Centra Afriko. La landonomo, same kiel tiu de la Demokratia Respubliko Kongo, venas de la Konga Rivero kiu apartigas la du ŝtatojn.
E-nomo: [a] Kongolo, [o] Respubliko Kongo.
Loĝantaro: inter ili 51,7 % konganoj, 17,0 % tekeoj.
Eksporto: nafto, lignaĵo, kafo, kakao.
Pokapa MEP: 680 $.
Organizoj: UN (1960)
Historio: de 1910 parto de Franca Ekvatora Afriko. En 1960 akiris sendependecon. En 1992 okazis la unuaj demokratiaj elektoj.
Enhavo
1Historio
2Administra divido
3Ekstera politiko
4Vidu ankaŭ
Historio |
Reĝlando Kongo (en la konga lingvo: Kongo dya Ntotila aŭ Wene wa Kongo) estis bantua regno en centra Afriko, kiu ekzistis ekde la 14-a ĝis en la 18-a jarcento.
Denis Sassou Nguesso (1943) estis Prezidento de Respubliko Kongo ekde 1997; li estis estinta antaŭe Prezidento el 1979 al 1992.
Administra divido |
La 12 departemento de la Respubliko Kongo estas
Bouenza,
la urbo Brazzaville (Brazavilo),
Cuvette,
Cuvette-Ouest,
Kouilou,
Lékoumou,
Likouala,
Niari,
Plateaux,
la urbo Pointe-Noire,
Pool kaj
Sangha.
Ekstera politiko |
Kongo Brazavila apartenas al la AKP-ŝtatoj, internacia organizaĵo de ĉi-momente 77 landoj el la regionoj Afriko, Karibio kaj la Pacifika Oceano.
Vidu ankaŭ |
Respubliko Kongo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Kategorio Respubliko Kongo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...