Premio Georg Büchner

Multi tool use
La plej grava germana literaturpremio origine estis artopremio por hesiaj artistoj, disdonata ekde 1923 memore al la dramisto Georg Büchner. En 1951 ĝi estis transformata al literaturpremio por elstaraj germanlingvaj verkistoj.
Jenaj personoj gajnis la premion:
Adam Karillon (1923)
Alfred Bock (1924)
Wilhelm Michel (1925)
Kasimir Edschmid (1927)
Carl Zuckmayer (1929)
Nikolaus Schwarzkopf (1930)
Albert H. Rausch (1932)
Hans Schibelhuth (1945)
Fritz Usinger (1946)
Anna Seghers (1947)
Elisabeth Langgässer (1950)
Gottfried Benn (1951)
Ernst Kreuder (1953)
Martin Kessel (1954)
Marie Luise Kaschnitz (1955)
Karl Krolow (1956)
Erich Kästner (1957)
Max Frisch (1958)
Günter Eich (1959)
Paul Celan (1960)
Hans Erich Nossack (1961)
Wolfgang Koeppen (1962)
Hans Magnus Enzensberger (1963)
Ingeborg Bachmann (1964)
Günter Grass (1965)
Wolfgang Hildesheimer (1966)
Heinrich Böll (1967)
Golo Mann (1968)
Helmut Heissenbüttel (1969)
Thomas Bernhard (1970)
Uwe Johnson (1971)
Elias Canetti (1972)
Peter Handke (1973)
Hermann Kesten (1974)
Manes Sperber (1975)
Heinz Piontek (1976)
Reiner Kunze (1977)
Hermann Lenz (1978)
Ernst Meister (1979)
Christa Wolf (1980)
Martin Walser (1981)
Peter Weiss (1982)
Wolfdietrich Schnurre (1983)
Ernst Jandl (1984)
Heiner Müller (1985)
Friedrich Dürrenmatt (1986)
Erich Fried (1987)
Albert Drach (1988)
Botho Strauss (1989)
Tankred Dorst (1990)
Wolf Biermann (1991)
George Tabori (1992)
Peter Rühmkorf (1993)
Adolf Muschg (1994)
Durs Grünbein (1995)
Sarah Kirsch (1996)
H. C. Artmann (1997)
Elfriede Jelinek (1998)
Arnold Stadler (1999)
Volker Braun (2000)
Friederike Mayröcker (2001)
Wolfgang Hilbig (2002)
Alexander Kluge (2003)
Wilhelm Genazino (2004)
Brigitte Kronauer (2005)
Oskar Pastior (2006, postmorte)
Martin Mosebach (2007)
Josef Winkler (2008)
Walter Kappacher (2009)
Reinhard Jirgl (2010)
Friedrich Christian Delius (2011)
Felicitas Hoppe (2012)
Sibylle Lewitscharoff (2013)
Jürgen Becker (2014)
Rainald Goetz (2015)
Marcel Beyer (2016)
Jan Wagner (2017)
Terézia Mora (2018)
d,zautGMOB,QKFeD,7xlQJplUODgIC tN2RMmbCoJBx3HSnVwTjxYRIdCPgmt 2Jl9SdxZoc32tSgq2Ry
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...