Morfologio (lingvo)
Por samtitolaj artikoloj vidu la paĝojn Morfologio kaj Morfologio (Biologio). |
La lingva Morfologio estas parto de lingvistiko kiu studas la internan vortan strukturon. Vorto ne estas la plej malgranda senshavero: en unu vorto povas ekzisti pluraj senshaveroj, kies agordo unu kun la alia estas difinita laŭ reguloj de la lingvo.
Enhavo
1 Bazaj konceptoj
1.1 Fleksio kaj derivado
1.2 Rilata terminaro
1.3 Vidu ankaŭ
Bazaj konceptoj |
|
Fleksio kaj derivado |
Fleksio kaj derivado estas du ĉefaj temoj en morfologio, kaj eblas distingi ilin ĉar ili sekvas du malsamajn tipojn de reguloj.
Fleksio en esperanto montriĝas per la vortfinaĵoj. Fleksio ŝanĝas la econ de la vorto, sed ne la signifon.
amika estas fleksio el amiko.
Male, derivado montriĝas en esperanto per la afiksoj. Derivado ne ŝanĝas la econ de la vorto, sed donas pluan precizon en la signifo.
amikiĝo estas derivado el amiko.
Rilata terminaro |
- Vortspeco
- Substantivo
- Komuna nomo
- Propra nomo
- Genro
- Nombro
- Deklinacio
- Artikolo
- Adjektivo
- Komparacio
- Komparacio relativa
- Komparacio absoluta
- Substantiva uzado de adjektivo
Pronomo
- Personalo
- Posesivo
- Korelativo
Numeralo
- Baza numeralo
- Orda numeralo
- Multiplika numeralo
- Frakcio
- Kolektiva numeralo
- Distribuo
- Verbo
- Konjugacio
- Infinitivo
- Indikativo
- Prezenco
- Preterito
- Futuro
- Kondicionalo
- Volitivo
- Moda helpverbo
- Participo
- Kompleksa tempo
- Gramatika voĉo
Aspekto
- Ata-ita-diskuto
- Aspektismo
- Tempismo
Adverbo
- Tabel-adverbo
- Aŭ-adverbo
- Nesimetria adverbo
- Derivita adverbo
- Prepozicio
- Konjunkcio
- Subjunkcio
- Interjekcio
- Onomatopeo
Vidu ankaŭ |
Elemento