Ebbe Vilborg
Multi tool use
Ebbe Vilborg
|
|---|
|
Personaj informoj
|
|---|
Naskiĝo
|
14-an de februaro 1926 (1926-02-14)
|
Morto
|
30-an de decembro 2018 (2018-12-30) (92-jara)
|
Ŝtataneco
|
Svedio
|
Profesio
|
esperantisto, esperantologo
|
Lingvoj
|
Esperanto, Volapuko
|
v • d • r
|
|
|
Ebbe VILBORG (naskiĝis 14-an de februaro 1926) estas sveda filologo pri klasikaj lingvoj, emerita docento pri antikva greka (helena) lingvo en la universitato de Gotenburgo, esperantisto (ekde 1940), leksikografo, terminologo, interlingvisto kaj honora membro de UEA.
Vilborg en 1955 doktoriĝis pri "Konstituo de nova tekstversio de la Helena romanverkisto Akilo Tacio". En 1956 li fariĝis docento, poste specialisto pri la Micena dialekto de la
Helena lingvo kaj verkis «A Tentative Grammar of Mycenaean Greek».
Li eklernis Esperanton en 1940 kaj estas membro de UEA de 1945, delegito dum duona jarcento. Membro de la Akademio de Esperanto (1962–1971). En 1947 li lernis volapukon kaj estis ano de volapuk-asocio Diläda valemik feda Volapükaklubas. En 1961 li diplomiĝis "dalebüd", laŭ volapukmovada tradicio, per manoj de ĉifalo Johann Schmidt.
De 1967 ĝis 1976 li eldonis la interlingvistikan esperantologian cirkuleron Fokuso. Krom multaj prilingvaj artikoloj, precipe pri gramatikaj kaj terminologiaj temoj, li aŭtoris la poŝvortaron Lilla Esperanto-ordboken ("Malgranda Esperanto-Vortaro" 1958, 1988), Esperanto – moderna lingvo (kun Vilho Setälä kaj Carl Støp-Bowitz, 1965), La participa problemo en la Akademio (1973), Supplement till Svensk-esperantisk ordbok ("Suplemento al la sveda-esperanta vortaro" de Sam Owen Jansson, Frits Lindén kaj Birger Gerdman de 1934, supl. de 1975), la grandan vortaron Ordbok svensk-esperanto kun 50 000 kapvortoj (1992), kiu estas ankaŭ rete serĉebla, kaj verkon fundamentan en la kampo de la Esperanta etimologio, Etimologia Vortaro de Esperanto (1989–2001, kvin volumoj), por kiu li ricevis la OSIEK-premion en 1992.
Vidu ankaŭ |
- Sciencaj Studoj bazitaj sur originalaj esploroj kaj observoj
- Sveda esperantisto
Eksteraj ligiloj |
Libroj de kaj pri Ebbe Vilborg en la Kolekto por Planlingvoj kaj Esperantomuzeo
Artikoloj de kaj pri Ebbe Vilborg en Elektronika Bibliografio de Esperantaj Artikoloj (EBEA)
- Biografieto en Terminoteko 4a jaro, 2/1994 (n-ro 10), p. 20-21.
Bibliotekoj
|
PeEnEo: 44543
- LCCN: n2002033898
- VIAF: 33816529
- ISNI: 0000 0001 1024 500X
- LIBRIS: 326379
- SUDOC: 145594564
- BNF: 102952991
- NKC: mzk2010616421
|
fzent0 ooZsjPonE0Fux3r,9x3vzV,rnYk2cRCfNL35FRYqdrW,RReG1TusALgqSukGDlo3,Ad5DrAqfL2HEuD4J
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...
