Blaj [blaĵ] (hungare: Balázsfalva [bala:ĵfalva], germane: Blasendorf) estas urbo en Rumanio ĉe la kunfluo de la riveroj Târnava Mare kaj Târnava Mică nordoriente de Alba Iulia. Administre apartenas al ĝi Blaj-Sat, Deleni-Obârșie, Izvoarele, Flitești, Mănărade, Petrisat, Spătac, Tiur, Veza.
Enhavo
1Loĝantaro
2Historio
3Fonto
4Renomaj personoj
5Eksteraj ligiloj
Loĝantaro |
En 1910 ĝi havis 2 204 loĝantojn (rumanoj, hungaroj, germanoj) ; en 1992 2 4101.
Historio |
Ĝiaj unuaj mencioj skribaj estas en 1252 kaj 1271. En 1333 ĝi estis ekleziejo kaj havis hungarajn loĝantojn. En la 18-a jarcento ĝi fariĝis la eklezia kaj kultura centro de la rumanoj en Transilvanio. Ĝi estis la loko de naciaj kunvenoj. Ĝis 1919 ĝi apartenis Hungario, (Alsó-Fehér vármegye).
Fonto |
Magyar nagylexikon, 1-18., 1993-2004, Budapest.
Unita katedralo
Renomaj personoj |
Erzsébet Balogh: pentristino.
Gerd Bonfert (*1953): fotografisto ekde 1973 en Germanio. Retpaĝo de artisto.
Vasile Crișan (*7-a de februaro 1926): pentristo.
Mihály Cserényi, Chiereny, Chyereny (?, 16-a jarcento – ?, ?): verkisto, katolika poemaŭtoro.
Mihály Eisikovits (8-a de oktobro 1908 – Kluĵo, 13-a de januaro 1983): komponisto, muzikhistoriisto.
Géza Kulcsár J. inĝeniero pri kemio
Mircea Moldovan (*3-a de novembro novembro 1936): reĝisoro.
Letiția Munteanu (*7-a de februaro 1902 – ?): pentristino.
Iacob Mureșianu (Braŝovo, 29-a de junio 1857 – 25-a de majo 1917): komponisto (Teksto nacia himno de Rumanio).
Iuliu Mureșianu (*3-a de januaro 1900 – Kluĵo, 15-a de februaro 1956): komponisto.
Imre Salusinszky (27-a de februaro 1883 – Budapest, 24-a de majo 1946): ĵurnalisto, redaktoro.
Éva Semlyén (3-a de novembro 1917-Kluĵo, 16-a de septembro 1986) pripedagogia verkistino, lernolibroverkistino
Amália Szőke (14-a de februaro 1929 - Helsinki, 16-a de septembro 2008) fakverkistino pri geologio kaj kuturhistorio
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...
