En verda la landoj kiuj uzas la peson. En helbruna la landoj kiuj iam uzis la peson.
La peso (kun signifo pezo en hispana) estis monero kiu originiĝis en Hispanio kaj iĝis de enorma gravo internacie. Peso estas nune la nomo de la valuto de kelkaj landoj kiuj iam estis hispanaj kolonioj.
Enhavo
1Pesaj landojo
1.1Landoj kiuj nun uzas peson
1.2Landoj kiuj iam uzis peson
2Notoj
Pesaj landojo |
Landoj kiuj nun uzas peson |
Countries
Currency
ISO 4217 code
Argentina peso
ARS
Ĉilia peso
CLP
Kolombia peso
COP
Kuba peso
CUP
Dominga peso
DOP
Meksika peso
MXN
Filipina peso
PHP
Urugvaja peso
UYU
Landoj kiuj iam uzis peson |
Lando
Anstataŭita de
Dato
Bolivio
Bolivia boliviano
1864
Kostariko
Kostarika kolono
1896
Ekvadoro
Ekvadora sukreo
1884
Ekvatora Gvineo
Ekvatorgvinea ekŭeleo
1975
Salvadoro
Salvadora kolono
1892
Gvatemalo
Gvatemala kecalo
1925
Gvineo-Bisaŭa
Okcidentafrika CFA franko
1997
Honduro
Hondura lempiro
1931
Nikaragvo
Nikaragva kordovo
1912
Paragvajo
Paragvaja gvaranio
1943
Peruo
Perua solo
1863
Venezuelo
Venezuela venezolano
1872
Hispanio
Eŭro
2002
Notoj |
Chalmers, Robert (1893), History of currency in the British colonies, London: Eyre and Spottiswoode for Her Majesty's Stationery Office, pp. 5–24, 101–105, 390–396.
Frey, Albert R. (1916), "A dictionary of numismatic names: their official and popular designations", American Journal of NumismaticsI: 176, 180.
Sédillot, René (1955), Toutes les monnaies du monde, Paris: Recueil Sirey, pp. 149, 171–172, 383–385, 406–407.
Shaw, W.A. (1967) [1896], The history of currency 1251 to 1894: being an account of the gold and silver moneys and monetary standards of Europe and America, together with an examination of the effects of currency and exchange phenomena on commercial and national progress and well-being, New York: G.P. Putnam's Sons, reprinted by Augustus M. Kelley, pp. 328–333, LC 67-20086.
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...