Ittigen estas urbo en Kantono Berno, Svislando. Ĝis la 31-a de decembro 2009 ĝi apartenis al la distrikto Berno kaj ek de la 1-a de januaro 2010 ĝi estas parto de la nove fondita administra distrikto Berno-Mezlando. Ĝi havis 10688 loĝantojn je la 31-a de decembro 2007. Ĝia areo estas 4,20 km², kio donas loĝantardensecon de 2544,76 homoj po km². (Ne miksu kun Itingen en Kantono Bazelo Kampara!)
Enhavo
1Geografio
2Najbaraj komunumoj
3Ekonomio
4Trafiko
5Historio
6Esperanto-movado
7Eksteraj ligiloj
Geografio |
Ittigen estas komunumo nordoriente de la federacia urbo Berno en ties aglomeraĵo. La urbeto situas ĉe la fino de la valo de la rivero Worble ĉe ties alfluejo al la Aro. La komunumo konsistas el la du iamaj vilaĝoj Worblaufen kaj Ittigen.
Najbaraj komunumoj |
La urbo Ittigen limas en nordo al Münchenbuchsee, en oriento al Bolligen, en sudo al Ostermundigen kaj Berno, kaj en okcidento al Zollikofen kaj Moosseedorf.
Ekonomio |
Ittigen estas industria antaŭurbo de Berno. En la kvartalo Worblaufen la svisa telefongiganto Swisscom havas sian ĉefan sidejon.
Trafiko |
Tra Ittigen unuflanke pasas diversaj linioj de la tramreto de mallarĝŝpura fervojkompanio Regionalverkehr Bern-Solothurn kaj aliflanke la linio de Svisaj Federaciaj Fervojoj de Berno al Zuriko, kiu disponas pri stacidomo en Worblaufen.
En la oriento de la urbo troviĝas la aŭtoŝosetriangulo de la naciaj aŭtoŝoseoj Al de Ĝenevo tra Berno al Zuriko kaj A6 de Thun al Bielo.
Historio |
La unua dokumenta mencio de Ittigen datiĝas el la jaro 1318 kiel Yttingen.
Esperanto-movado |
En Ittigen vivas Bruno Graf, dum 1960-1963 kaj 1997-2006 prezidanto de Svisa Esperanto-Societo.
Eksteraj ligiloj |
Retejo de la urbo Ittigen
Ittigen en la Historia Leksikono de Svislando
Vidu ankaŭ en la Vikimedia Komunejo la kategorion Ittigen – (Kolekto de bildoj kaj plurmediaj dosieroj)
v•d•r
Komunumoj de la administra distrikto Berno-Mezlando
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...
