Gubernio Kioto

Multi tool use
京都府 |
|
Areo |
4,612.71km2
|
Loĝantaro |
2,640,603 (1-a de aprilo 2004) |
Gubernia Floro |
Ŝidare-Zakura |
Gubernia Herbfloro |
Saga-Krizantemo Dianto "Nadeŝiko" |
Gubernia Arbo |
Kiatajama-Sugio
|
Gubernia Birdo |
Oomizunagidori |
Gubernia oficejo |
Adreso |
〒602-8570 |
京都府京都市上京区 下立売通新町西入薮ノ内町
2-16, Yabunouchi-cho, Shin-machi Shimo-tachiuri-doori, Kamigyo-ku Kyoto-ŝi,Kyoto JP-602-8570 Japanio |
Telefono |
-
|
Hejmpaĝo |
Bonvenon! al Kioto |

|
La gubernio Kioto (japane:京都府 [KJO-to -fu]; Hepburn/Kunrei: Kyoto) estas gubernio de Japanio, situanta en la regiono Kinki. Administra centro de la gubernio estas la urbo Kioto.
Komunumoj |
Urboj |
- Ajabe
- Fukuĉijama
- Jaŭata
- Ĵojo
- Kameoka
- Kjotanabe
- Kjotango
Kioto (gubernia ĉefurbo)
- Fuŝimi-kvartalo
- Higaŝijama-kvartalo
- Jamaŝina-kvartalo
- Kamigjo-kvartalo
- Kita-kvartalo
- Minami-kvartalo
- Nakagjo-kvartalo
- Niŝikjo-kvartalo
- Sakjo-kvartalo
- Ŝimogjo-kvartalo
- Ukjo-kvartalo
- Maizuru
- Mijazu
- Muko
- Nagaokakjo
- Uĵi
Urbetoj kaj vilaĝoj |
Amata-distrikto
Funai-distrikto
- Hijoŝi
- Jagi
- Jamaŝiro
- Mizuho
- Sonobe
- Tanba
- Ŭaĉi
Josa-distrikto
- Ine
- Iŭataki
- Kaja
- Nodagaŭa
Kasa-distrikto
Kitakuŭada-distrikto
Kuse-distrikto
Otokuni-distrikto
Souraku-distrikto
- Kamo
- Kasagi
- Kizu
- Minamijamaŝiro
- Seika
- Ŭazuka
Cuzuki-distrikto
- Gubernio Kioto en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Kategorio Gubernio Kioto en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
 |
Gubernioj de Japanio |

|
Ajĉi | Akita | Aomori | Ĉiba | Ehime | Fukui | Fukuoka | Fukuŝima | Gifu | Gunma | Hiroŝima | Hjogo | Hokajdo | Ibaraki | Iŝikaŭa | Iŭate | Jamagata | Jamaguĉi | Jamanaŝi | Kagaŭa | Kagoŝima | Kanagaŭa | Koĉi | Kumamoto | Kioto | Mie | Mijagi | Mijazaki | Nagano | Nagasaki | Nara | Niigata | Oita | Okajama | Okinaŭa | Osaka | Saga | Sajtama | Ŝiga | Ŝimane | Ŝizuoka | Toĉigi | Tokio | Tokuŝima | Tottori | Tojama | Ŭakajama
|
JIUHFUAkcPiT0,UOIGqfV,RvY2mwRKGStmwOBteo1kDa,ev0g,G iu9cgXjLi,dx,dSxQPYaR 7OoJH5p 1V3C5Wa
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...