Ibadioj

Multi tool use

Ŝtatoj kun islama loĝantaro de pli ol 10 elcentoj
verde: sunaismaj regionoj,
ruĝe: ŝijaismaj regionoj,
blue: ibadioj (Omano)
La ibadioj estas la ĉefa islama sekto de Omano. En tiu lando ili ampleksas tri kvaronojn de la loĝantaro, kaj la lando estas la sola, en kiu ili konsistigas civitanan plimulton. Malpli grandaj komunumoj krome estas en norda kaj okcidenta Afriko: komunumo de la tunizia insulo Ĝerbao, pluraj, origine berberaj komunumoj en Libio, kaj komunumo de la tanzania insularo Zanzibaro.
Kiel aliaj ŝijaoj, la ibadioj kredas ke Mohamedo elektis Ali ibn Abi Talib (la nepo kaj bofilo de la profeto) kiel ĉefestron de islamanoj post lia morto. Tamen kiam la fruaj islamanoj elektis Abu Bakr por ĉi tio rolo, Ali permesis. Do la ibadioj kredas, ke Ali iĝis nekredanto, kaj ili ne honoras lin.
Nunatempe la ibadioj estas relative libera sekto de la islama mondo.
|
Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri religio.
Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).
|
Branĉoj de Islamo
|
Sunaismo |
Hanafismo · Malikismo · Ŝafiismo · Hanbalismo · Deobandismo
|
 |
Ŝijaismo |
Dekduimamismo · Sepimamismo · Alavitoj · Alevoj
|
Sufiismo |
Bektaŝi · Kiŝtismo · Nakŝbandismo · Nimatulahismo · Ovejsismo · Kadirismo · Suhraŭardiĝismo
|
Ĥariĝismo |
Ibadioj |
Ahmadismo |
Ahmada Islama Komunumo · Lahora Ahmada Movado
|
Koranismo |
Ahle Qur'an · Tolu-e-Islam · Subbranĉoj
|
Malgrandaj branĉoj |
Jarsanismo · Mahdavismo · Internacia Mesia Fondaĵo · Moriksa Scienco · Nacio de Islamo · Zikrismo
|
|
Eksteraj ligiloj |
- ibadia islamo: enkonduko (angle)
- konciza historio de la ibadioj (same angle)
- informoj arabaj en la retejo istiqama
eW,P8X4w qzQV2s8rytRy FXT ron7I sQd9C 75SOZlaIVZ,nLa2MFJV2Nf5e2DySs9i3IAjiaUzsbFL7LdB9
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...