Katedralo de Chartres

Multi tool use
Katedralo de Chartres
|
Monda heredaĵo
|

|
Vidaĵo al la katedralo
|
Lando
|
Francio
|
Regiono Departemento
|
Centro-Valo de Luaro Eure-et-Loir
|
Tipo
|
kultura heredaĵo
|
Kriterioj
|
i, ii, iv
|
Fonto
|
81
|
Regiono**
|
Eŭropo kaj Nordameriko
|
Geografia situo
|
48° 26′ 52″ N, 1° 29′ 16″ O48.4476981.487736Koordinatoj: 48° 26′ 52″ N, 1° 29′ 16″ O
|
Registra historio
|
Registrado
|
1979 (3-a sesio)
|
Geografia lokigo sur la mapo : Francio
|
* Traduko de la nomo en la listo de la monda heredaĵo. ** Regiono laŭ Unesko.
|
v • d • r
|

|
|
La Katedralo de la Ĉieliro de Nia Sinjorino (france: Cathédrale de l'Assomption de Notre-Dame), estas katolika katedralo en la urbo Chartres, en la departemento Eure-et-Loir, en Francujo, sudokcidente de la lando, je 80 kilometoj de la nacia ĉefurbo, Parizo. Ĝi estas la sidejo de la episkopujo de Chartres.
Ĉi tiu katedralo markis mejloŝtonon en la evoluo de la gotika arĥitekturo kaj ekigis pintan periodon en la regado de la teĥniko kaj stilo gotikaj, kreante ekvilibron inter ambaŭ. Ĝi multe influis sur postaj konstruaĵoj kiuj baziĝis sur la sama stilo kaj ĝi estis la rekta modelo por la katedraloj de Reims kaj Amiens.
La figuro plej grava en la historio de ĉi tiu diocezo estis la episkopo Fulberto de Chartres, skolastika teologo rekonata en tuta Eŭropo. En 1979 ĝi estis deklarita de Unesko, "Monda heredaĵo".
Mondaj heredaĵoj en Francio
|
Kultura |
Baziliko kaj monteto de Vézelay (1979) • Belfridoj de Belgio kaj Francio (1999 kaj 2005) • Katedralo de Amiens (1981) • Katedralo de Chartres (1979) • Monteto Sankta-Mikaelo kaj ties golfo (1979) • Palaco kaj parko de Versailles (1979) • Prahistoriaj lokoj kaj ornamitaj grotoj de la valo de Vézère (1979) • Cistercia abatejo de Fontenay (1981) • Romiaj kaj romanikaj monumentoj de Arles (1981) • Katedralo de Amiens (1981) • Palaco kaj parko de Fontainebleau (1981) • Antika teatrejo kaj Monteto Saint-Eutrope kaj « Antikva arko » de Orange (1981) • De la granda salejo de Salins-les-Bains al la reĝa salejo de Arc-et-Senans, la produktado de salo ignigène (1982) • Abatejpreĝejo de Saint-Savin sur Gartempe (1983) • Placoj Stanislao, Carrière kaj Alianco en Nancy (1983) • Ponto sur Gard (1985) • Granda Insulo en Strasburgo (1988) • Katedralo, malnova abatejo Sankta-Remiĝo kaj Palaco de Tau en Reims (1991) • Bordoj de Sejno en Parizo (1991) • Katedralo de Bourges (1992) • Historia centro de Avignon : papa palaco, episkopa tuto kaj ponto de Avinjono (1995) • Kanalo Midi (1996) • Historia fortika urbo Carcassonne (1997) • Jakobaj Vojoj en Francio (1998) • Historia loko de Lyon (1998) • Belfridoj de Belgio kaj Francio (kun Belgio) (1999) • Juridikcio de Saint-Émilion (1999) • Luarvalo inter Sully-sur-Loire kaj Chalonnes (2000) • Provins, mezepoka foirurbo (2001) • Le Havre, la urbo rekonstruita de Auguste Perret (2005) • Bordeaux, haveno Lunarko (2007) • Fortikaĵoj de Vauban (2008) • Episkopa civito Albi (2010) • Kaŭsoj kaj Cevenoj, kultura pejzaĝo de la mediteranea agra-paŝtado (2011) • Prahistoriaj palafitaj lokoj ĉirkaŭ Alpoj (kun kvin aliaj landoj) (2011) • Minregiono Nordo-Kaleza Markolo (2012) • Ornamita groto de Pont-d'Arc, kromnomita Groto Chauvet-Pont-d'Arc (2014)
|
Natura |
Golfo de Porto : kalankoj de Piana, golfo de Girolata, natura rezervejo de Scandola (1983) • Lagunoj de Nov-Kaledonio: rifa diverseco kaj asociitaj ekosistemoj (2008) • Pintoj, cirkoj kaj remparoj de Reunio (2010)
|
Ambaŭa |
Pyrénées-Mont Perdu (kun Hispanio) (1997)
|
|
v9 LB,bIm pspmmDidUkLylOvjY6oX 47beChNr79CspEXNpGdDyAZiXW2jP7705F qg4ZE
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...