Ĉi tiu artikolo temas pri rivero en Svislando. Por informoj pri urbo en Italio, vidu la paĝon Surbo (Italio).
Surbo
Surbo en Endingen
Bazaj informoj
Longeco
25 km
Akvokolekta areo
125 km²
Averaĝa trafluo
? m³/s
Fluo
- Alteco super marnivelo
471 m
Enfluejo
Aro
- Alteco
320 m
Geografio
v•d•r
Surbo (germane Surb) estas rivero en la kantonoj Argovio kaj Zuriko.
Enhavo
1Fonto
2Fluo
3Trafiko
4Alfluo
5Eksteraj ligiloj
Fonto |
La fonto de Surbo troviĝas en Schöfflisdorf je la koordinatoj 47°30′3″N8°25′0″O / 47.50083°N, 8.41667°O / 47.50083; 8.41667 (Surbo (rivero))Koordinatoj: 47°30′3″N8°25′0″O / 47.50083°N, 8.41667°O / 47.50083; 8.41667 (Surbo (rivero)), ĉe la norda flanko de la ĵurasa montoĉeno Lägern en la valo nomita Wehntal, kiun ĝi senakvigas.
Fluo |
Surbo en Tegerfelden
La rivero fluas de Schöfflisdorf tra Oberweningen, Schleinikon kaj Niederweningen, kaj tiam forlasas Kantonon Zuriko kaj Ĵurason kaj fluas nun en la Svisa Mezlando tra la Surb-valo, kiel la valo nomiĝas en Kantono Argovio tra Schneisingen, Ehrendingen, Lengnau, Endingen, Unterendingen kaj Tegerfelden.
Trafiko |
Ĉe la supra parto de la rivero ĝis Niederweningen paralele al la rivero kondukas la fervojlinio de Zuriko al Niederweningen. Komence de la 20-a jarcento ekzistis projekto daŭrigi la fervojlinion de Niederweningen ĝis Döttingen, kie ĝi kuniĝus kun la linio de Badeno al Koblenco. Dum la unua mondmilito la projekto estis haltigita pro monmanko. En la jaro 1937 la projekto estis definitive nuligita, ĉar en tiu tempo la fervojo ricevis konkurencon de la aŭtobusoj. Nuntempe poŝtaŭtolinio certigas la konekton inter Niederweningen kaj Döttingen.
Alfluo |
La rivero en Döttingen ducentmetroj sude de la Baraĵlago de Klingnau sur altedo de 320 m s.m. alfluas al Aro.
Eksteraj ligiloj |
Vikifontaro|}}
La vikipedia komunejo
Komunejo proponas multimediajn dosierojn al temo sub la gloso Surbo
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...