Lajos Markusovszky [lajoŝ markuŝovski], laŭ hungarlingve kutima sinsekvo Markusovszky Lajos estis hungara kuracisto, profesoro, membro korespondanta de Hungara Scienca Akademio (1863).
Lajos Markusovszky
Memortabulo pri Lajos Markusovszky
Memorejo pri Lajos Markusovszky
Lajos Markusovszky [1] naskiĝis la 25-an de aprilo 1815 en Hungara reĝlando en Csorba (nuntempa Štrba en Slovakio). Li mortis la 21-an de aprilo 1893 en Habsburga Imperio en Abbazia (nuntempa Opatija en Kroatio).
Enhavo
1Biografio
2Verkaro (elekto)
3Memorigiloj
4Fontoj
Biografio |
Lajos Markusovszky frekventis universitaton en Pest (urbo). En 1843 li estis helpanto de János Balassa. En la sekva jaro li ricevis diplomon, poste 2 jarojn li plulernis en Vieno helpe de stipendio. Li konatiĝis en Vieno kun Ignaz Semmelweis. Hejmenveninta li instruis kaj laboris kun János Balassa. En 1848 li aliĝis al la revolucio kaj li aranĝis la armean kuracan servon. En la sekva jaro li iĝis militkaptito, En 1850 li hejmenvenis, sed li ne rajtis instrui en la universitato. En la sekva jaro ankaŭ Balassa hejmernvenis kaj ili apartenis al progresema rondo. En 1857 li fondis, poste redaktis dum 32 jaroj gazeton Orvosi Hetilap, kiu ankaŭ nun aperas. En 1867 Markusovszky ricevis ŝtatan postenon en la ministerio, tie li strebis ekzemple por Universitato Kolozsvár. En 1892 li pensiuliĝis.
Verkaro (elekto) |
Az orvos, mint nevelő (La kuracisto kiel edukisto), (1844)
Észrevételek az orvosi tudomány fejlődéséről az utolsó ötven év alatt (1888)
Markusovszky Lajos válogatott munkái (Kolektitaj verkoj de M. L.), (1905)
Memorigiloj |
skulptaĵo, hospitalo kaj strato en Szombathely
memortabulo kaj strato en Štrba de 1965
busto kaj placo en Budapeŝto de 1965
busto apud medicina universitato en Budapeŝto de 1986
reliefa memortabulo en Vasegerszeg de 1986
memortabulo kaj memorejo en Opatija
memormedalo kaj premio
2 kolegioj
Fontoj |
hungarlingva biografio kun foto (la teksto estas legebla maldekstre post klako al litero M kaj serĉante ĝin el la aboco-listo)
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...