Kauzenburg
Multi tool use
La burgo Kauzenburg etas ruino de montburgo rande de Bad Kreuznach en Rejnlando-Palatinato. Hodiaŭ ĝi estas restoracio.
Historio |
La Kauzenburg etis rezidejo de la antaŭa grafejo Sponheim. En 1206 la burgo estis menciita la unuan fojon. En dokumento la reĝo Philipp von Schwaben malpermesis la konstruon de kastelo. De 1206 ĝis 1230 la burgo konstruiĝis fare de la grafoj Gottfried la 3-a († 1218) kaj Johano la 1-a von Sponheim († 1266).
En 1417 la burgo estis dividita inter la grafoj de Sponheim kaj la princelektisto Ludwig la 3-a (Palatinato). En 1437 okazis nova divido sub la palatingrafo el Heidel Ludwig la 4-a, Friedrich la 3-a de Veldenz kaj la markgrafo de Baden. En 1444 sekvis kiel hederanto de la Veldenza parto Stefan von Pfalz-Simmern-Zweibrücken. En la Palatinata Milito inter 1450 kaj 1470 la markgrafo perdis sian parton. Princelektisto Philipp elkonstruis la burgon.
En 1620 la hispana markizo Spinola akiris Kreuznach kaj la burgon, kiun li plifirmigis ĝis 1632. En 1632 dum la Tridekjara Milito la sveda reĝo konkeris la burgon. En 1635 imperiestraj trupoj transprenis la urbon kaj la burgon. En 1639 konkeris ĝin la francoj sub generalo Duko de Longeville la burgon kaj en 1641 imperiestraj trupoj sub Gil de Haes rekonkeris la burgon.
Post la Vestfalia Paco Badeno kaj Palatinato reakiris la burgon. Tiam okazis la unua mencio de la kastelo, nomata „Veste Kauzenburg“. La francoj sub generalo Bouffleur konkeris ĝin en 1688 la burgon kaj eksplodigis kaj forbruligis la burgon.
Privata Utiligado |
En 1803 Andreas van Recum (pli poste nobeligita barono de Recum) akiris la ruinon sur la monto Kauzenberg. En la fundamentoj de la burgo oni trovis volbaĵojn kaj kelojn. Tiujn oni uzis por stoki vinon.
Ĝis 1881 la burgo restis en la posedo de la familio Otto von Recum, tiam ĝi fariĝis posedo de la familioj Puricelli kaj Gräff el Bad Kreuznach. En 1969 la vinkomercisto Elmar Pieroth aĉetis la terenon kaj la ruinon.
Detalo de la nova instalaĵo de 1971
Eksteraj ligiloj |
Kategorio Kauzenburg en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
- Panoramaansicht 360° Kautzenburg
Bibliotekoj
|
PeEnEo: 463198
- GND: 4831261-7
|
E7D8,X9 0HcejH bzajXX9c1hPwj,m seTB 5TaO,AvAWu yGpVehn,mVl3G8I4LIPLI zffcVomt
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...
