Johano de Plano Carpini




Johano de Plano Carpini (aŭ Giovanni Piano Carpini aŭ Giovanni da Pian del Carpini; naskiĝis ĉ. 1185 en Fian dei Carpini, nuntempe Magione, ĉe Perugia en Umbrio; mortis 1-an de aŭgusto 1252 en Bar, Montenegro) estis itala franciskano, kiu famiĝis pro sia vojaĝo al Mongolio.




Enhavo






  • 1 Verko


  • 2 Vidu ankaŭ


  • 3 Referencoj


  • 4 Bibliografio


  • 5 Eksteraj ligiloj





Verko |




  • Liber Tartarorum.

  • Ystoria Mongolorum quos nos Tartaros appelamus



Vidu ankaŭ |



  • Vilhelmo de Rubruk

  • Marko Polo

  • Benedykt Polak



Referencoj |





Bibliografio |



  • Johannes Gießauf: Die Mongolengeschichte des Johannes von Piano Carpine: Einführung, Text, Übersetzung, Kommentar. Schriftenreihe des Instituts für Geschichte, Band 6. Graz 1995, ISBN 3-85375-012-5

  • Johannes von Plano Carpini: Kunde von den Mongolen 1245-1247. Herausgegeben, eingeleitet und erläutert von Felicitas Schmieder. Thorbecke, Sigmaringen 1997, ISBN 3-799-50603-9

  • C. R. Beazley (Hg.): The Texts and Versions of John de Plano Carpini. 1903; Reprint 1967

  • Anna Dorothee von den Brincken: Die Nationes Christianorum orientalium im Verständnis der lateinischen Historiographie. Kölner historische Abhandlungen, Band 22. Böhlau, Köln/Wien 1973, ISBN 3-412-86173-1

  • Anna Dorothee von den Brincken: Die Mongolen im Weltbild der Lateiner um die Mitte des 13. Jahrhunderts unter besonderer Berücksichtigung des »Speculum Historiale« des Vinzenz von Beauvais. In: Archiv für Kulturgeschichte. Nr. 57 (1975), S. 117-140

  • Gian Andri Bezzola: Die Mongolen in abendländischer Sicht. Ein Beitrag zur Frage der Völkerbegegnungen. Francke, Bern/München 1974, ISBN 3-7720-1056-3


  • Johannes Fried: Auf der Suche nach der Wirklichkeit. Die Mongolen und die europäische Erfahrungswissenschaft im 13. Jahrhundert. In: Historische Zeitschrift. Nr. 243 (1986), S. 287-332


  • Lexikon des Mittelalters. Band 5. 1992, Spalte 594

  • Bernard de Vaulx: Histoire des missions catholiques françaises. Fayard, 1951

  • René Guennou: Les missions catholiques in Histoire des Religions. Gallimard, 1972

  • Jean-Paul Roŭ: Les explorateurs au Moyen Âge. Fayard, Coll. Pluriel, Paris, 1985



Eksteraj ligiloj |




  • The Journey of Friar John of Pian de Carpine to the Court of Kuyuk Khan (angle)

  • La vojaĝo de Carpinis










Bibliotekoj


  • PeEnEo: 243599

  • GND: 119292823

  • LCCN: n87804271

  • VIAF: 239502727

  • ISNI: 0000 0001 1576 9179

  • LIBRIS: 191688

  • SUDOC: 032484593

  • BNF: 123505607

  • NKC: jx20070713002

  • BNE: XX1140052







-

Popular posts from this blog

What other Star Trek series did the main TNG cast show up in?

Image
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0; } 4 I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG? star-trek star-trek-tng share | improve this question edited 10 hours ago Ham Sandwich 6,051 2 25 75
Read more

Berlina muro

Image
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l
Read more

Berlina aerponto

Image
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa
Read more