Pertinakso
Multi tool use
Pertinakso
|
|---|
|
Personaj informoj
|
|---|
Naskiĝo
|
1-an de aŭgusto 126 (0126-08-01)
en Alba
|
Morto
|
28-an de marto 193 (0193-03-28) (66-jara)
en Romo, Italia
|
Ŝtataneco
|
Roma regno
|
Profesio
|
politikisto, soldato
|
Familianoj
|
|---|
Edz(in)o
|
Flavia Titiana
|
Infano
|
Pertinax Caesar
|
v • d • r
|
|
|
Pertinakso, latine: Publius HELVIUS PERTINAX (n. 1-an de aŭgusto 126, Ligurio, nuna Italio - 28-an de marto 193, Romo) estis romia imperiestro en la jaro 192 (decembro ĝis marto 193), en la kvinimperiestra jaro. Lia strikta posteulo estis Didio Juliano, kiu regis samjare de marto ĝis junio.
Li estis filo de liberigita sklavo, li mem komence instruis, poste aliĝis al la armeo. Li gvidis trupojn en Sirio, Britanio kaj en regiono de Danubo kaj Rejno.
Li elstaris dum batalo kontraŭ la ĝermanaj triboj en 169, tiel li ricevis la rangon de senatoro kaj iĝis legiona komandanto. Li estis guberniestro en Moesio, Dacio kaj Sirio.
En lastaj jaroj de regado de imperiestro Commodus (regis 180–192), li estis praefectus urbi (prefekto de la urbo) en Romo. Kiam oni murdis komodon la 31-an de decembro 192, la senato elektis lin nova imperiestro antaŭ la aŭroro.
Lia regado estis malpopulara pro la ŝparigaj reformoj, kiuj volis malpliigi la armeajn kaj civitajn eldonojn. Post trimonata regado, murdis lin taĉmento de pretorianoj.
| Antaŭe: |
Romiaj imperiestroj |
Poste: |
Komodo (180 - 192) |
192 – 193
|
Septimo Severo (193 - 211) |
Eksteraj ligiloj |
- Pertinakso en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Kategorio Pertinakso en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Bibliotekoj
|
PeEnEo: 17203
- GND: 11879048X
- LCCN: n93094302
- VIAF: 74649434
- ISNI: 0000 0000 6139 0277
- SUDOC: 150189516
- BNF: 12296804p
|
al xFoQCgYZZ
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...
