Kiberdemokratio defendo de fundamentaj rajtoj kaj de demokratio, reformo de aŭtorrajto, lukto kontraŭ la privataj monopoloj kaj la sistemo de patentoj.
Internacia aliĝo
Internacia Pirata Partio (IPP)
Retejo
http://www.europeanpirates.eu
v•d•r
La Eŭropa Pirata Partio (france "parti pirate européen") estas eŭropa politika partio fondita en 2014 en Bruselo. Ĝi arigas la piratajn partiojn de la diversaj ŝtatoj de la Eŭropa Unio.
La fondinta Kongreso elektis Amelia Andersdotter, eŭropan parlamentanon elektitan en Svedio, kiel prezidanton, kaj du vicprezidantojn, Martina Pöser kaj Maxime Rouquet[1].
Okaze de la eŭropaj balotoj, la Eŭropa Pirata Partio prezentis du kandidatojn por la prezideco de la Eŭropa Komisiono : Amelia Andersdotter kaj Peter Sunde.
La parlamentanoj de la partio sidas nun en la Frakcio de la Verduloj kaj Eŭropa Libera Alianco[2].
Enhavo
1Rezultoj en la eŭropaj balotoj de 2014
2Referencoj
3Aldonaĵoj
3.1Vidu ankaŭ
3.2Eksteraj ligiloj
Rezultoj en la eŭropaj balotoj de 2014 |
La Eŭropa Pirata Partio ricevis entute 868 069 voĉojn (ekster Italio)[3].
Ŝtato
Elektitoj
Rezulto
Limo
Partopreno
Voĉoj
Ĉeĥio
0[4]
4.78 %
5 %
18.2 %
72 514
Hispanio
0
0.24 %
??
??
37 999
Germanio
1
1.4 %
--
48.1 %
424 510
Aŭstrio
0
2.1 %
4 %
??
??
Kroatio
0
0.39 %
??
25,10%
3 623
Finnlando
0
0.7 %
??
??
12 355
Francio
0
0.2 %[5]
5%
42.43 %[6]
37 841
Grekio
0
0.9 %
3 %
??
51 577
Luksemburgo
0
4.23 %
??
??
8 259
Slovenio
0
2.58 %
6 %
20.96%
10 005
Estonio
0
1.83 %
??
??
6 018
Italio
En koalicio kun "La Alia Eŭropo"
Nederlando
0
0.8 %
4%
37,3
40 064
Pollando
0
0.019 %
5 %
23.83%
1042
Svedio
0
2.2 %
4 %
48.9 %
77 477
Britio
0
0,06%[7]
??
??
8 597
Referencoj |
↑ [1] sur la interretejo "euroelection.co.uk".
↑ Verduloj - Eŭropa Libera Alianco
↑ Rezultoj 2014 de la Eŭropa Pirata Partio (tabelo)
↑ http://piratetimes.net/ppcz-might-still-get-an-mep-in-eu-parliament/ La limo estos kontestita en justico ; se ĝi gajnus, la partio sendus unu elektiton.
↑ La listoj de la Pirata Partio ricevis averaĝe 0,28% en la distriktoj, kie ili estis kandidatoj
↑ Rezultoj de la eŭropaj balotoj de 2014 sur la interretejo de la Ministerio pri enlandaj aferoj
↑ La listo de la Pirata Partio ricevis 0.49% en la sola distrikto, kie ĝi estis kandidato (nordokcidenta regiono)
Aldonaĵoj |
Vidu ankaŭ |
Internacia Pirata Partio
Eksteraj ligiloj |
Oficiala interretejo
v•d•r
Transnaciaj politikaj partioj kaj movadoj en la Eŭropa Unio (8-a periodo)
Politikaj partioj agnoskitaj de EU
Alianco de Eŭropaj Konservativuloj kaj Reformistoj (AEKR) • Eŭropa Alianco de Naciaj Movadoj (EANM) • Eŭropa Alianco por Libereco (EAL) • Eŭropa Liberala, Demokrata kaj Reforma Partio (ELDR) • Eŭropa Libera Alianco (ELA) • EUDemokratoj (EUD) • Movado por Eŭropo de Liberecoj kaj Demokratio (MELD) • Eŭropa Demokratia Partio (EDP) • Eŭropa Maldekstro (EM) • Eŭropa Popola Partio (EPP) • Partio de Eŭropaj Socialdemokratoj (PSE) • Eŭropa Verda Partio (EVP)
Politikaj partioj ne agnoskitaj de EU
Alianco de Nordiaj Verdaj Maldekstruloj (NVE) • Eŭropa Kontraŭkapitalisma Maldekstro (EKM) • Eŭropo - Demokratio - Esperanto (EDE) • Eŭropa Nacia Fronto (ENF) • Libertas • Newropeans • Eŭropa Federalista Partio • Eŭropa Pirata Partio
Politikaj partioj antaŭe reprezentitaj en la Eŭropa Parlamento
Alianco de Sendependaj Demokratoj en Eŭropo (ASDE) • Alianco por Eŭropo de Nacioj (AEN)• Eŭropaj Demokratoj (ED) • Movado por Eŭropa Reformo (MER)
Aliaj transnaciaj politikaj movadoj
Iniciato de Komunistaj kaj Laboristaj Partioj (angle: Initiative of Communist and Workers' Parties) • Eŭropa Movado (EM) • Unio de Eŭropaj Federalistoj (UEF) • Federalista Unuiĝo de Eŭropaj Etnaj Komunumoj (FUEEC)
v•d•r
Pirataj Partioj
Germanio (Junuloj) • Aŭstrio • Belgio • Kanado • Finnlando • Francio • Grekio • Islando • Luksemburgo • Maroko • Ĉeĥio • Svedio (Junuloj) • Svislando • Tunizio (PP) kaj (PPT)
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...
Ĉeĥio
Hispanio
Germanio
Aŭstrio
Kroatio
Finnlando
Francio
Grekio
Luksemburgo
Slovenio
Estonio
Italio
Nederlando
Pollando
Svedio
Britio
