Miklós Gábor Kerényi

Multi tool use
Miklós Gábor Kerényi
|
 Miklós Gábor Kerényi
|
Personaj informoj
|
Naskiĝo
|
la 10-an de novembro 1950(nun 1950-11-10) en Budapeŝto (Hungario)
|
Profesio
|
theatrical producer
|
Familianoj
|
Edz(in)o
|
Tünde Frankó
|
Infano
|
Miklós Máté Kerényi
|
Patro
|
Miklós György Kerényi
|
Patrino
|
Margit Kéri
|
v • d • r
|

|
|
Miklós Gábor Kerényi [miklOŝ gAbor kerEnji], laŭ hungarlingve kutima sinsekvo Kerényi Miklós Gábor estas hungara reĝisoro, teatrestro. Lia karesnomo estis Kero, lia edzino estis Tünde Frankó.
Miklós Gábor Kerényi [1] naskiĝis la 10-an de novembro 1950 en Budapeŝto.
Biografio |
Miklós Gábor Kerényi frekventis gimnazion en sia naskiĝurbo, en 1975 li akiris pedagogian diplomon en altlernejo, en 1976 ankaŭ en konservatorio, fine teatroteorian diplomon en Teatra Altlernejo de Budapeŝto en 1979. Li komencis sian teatran karieron en Teatro de Kecskemét. Inter 1981 kaj 1989 li estis reĝisoro de Operetoteatro (Budapeŝto), sed li reĝisoradis ankaŭ en Nacia Teatro (Szeged). Li reĝisoradis jardekon en Budapeŝta Ŝtata Operejo, same ankaŭ en Francio, Svislando, Usono, Rusio, Rumanio, Pollando, Britio. En 2011 li revenis al la Operetoteatro, kie li komence estis reĝisoro, poste arta gvidanto. En jarfino de 2017 li abdikis, ĉar oni akuzis lin pro seksaj molestadoj. Li havas edzinon kun 3 gefiloj. Li ricevis premion Kossuth en 2008, inter 1986-2012 aliajn premiojn.
El liaj reĝisoraĵoj |
Giuseppe Verdi:
Macbeth (1986, 2000)
Otello (1988)
Don Carlo (1994, 1998)
Un balo in Maschera (1998, 2005)
Georges Bizet: Carmen — (2010)
Richard Wagner: Der Fliegende Holländer (1987, 1996–1997)
Wolfgang Amadeus Mozart:
Don Giovanni (1989)
- Die Entführung aus dem Serail]] (1994)
Jacques Offenbach: Les Contes d'Hoffmann (1990, 1999)
Gioachino Rossini: La barbiro de Sevilo (1992–1993)
Giacomo Puccini:
Madama Butterfly (1995, 2000, 2004)
Gianni Schicchi (2011)
Charles Gounod: Faust (1996)
Johann Strauß (filo): Die Fledermaus (1997)
Imre Kálmán:
Marica grófnő (2001)
Csárdáskirálynő (2003)
Fontoj |
- hungarlingva biografio kun foto
- hungarlingva biografio kun foto
1cymIjJ4d2zMZeqDsB
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...