Jean-Baptiste Camille COROT, (naskiĝinta la 28-an de julio 1796 en Parizo, mortinta samloke la 23-an de februaro 1875) estis franca pentristo.
Enhavo
1Vivo
2Verkista graveco
3Fonto
4Eksteraj ligiloj
Vivo |
Corot unue frekventis la gimnazion en Rouen antaŭ ol ekdeĵori en librovendejo. Li forlasis tiun ĉi postenon en 1822 por dediĉi sin al la artoj. Post la trejnado ĉe Michallon kaj V. Bertin li iris en 1826 al Italujo kaj montris en 1827 bildon pri "pejzaĝo apud Nemi" en la Pariza Salonego. Sed lia vera talento evidentiĝis kiam li komencis trairi la pejzaĝojn francajn por aŭskulti ĉiujn eldirojn de la naturo kaj duone reprodukti ilin. Je la komenciĝo de la 1850-aj jaroj lia propra naturesplormetodo ekfloris. Ĉesis la malatento pri liaj verkoj kaj venis aplaŭdegoj kaj de aliaj artistoj kaj de la publiko.
Verkista graveco |
La koncepto de Corot estis ĉefe lirika kaj sentema: li ne elektis la motivojn por krei kiel eble plej fidelan imagon sed por plenumi ilin per diversaj etosoj. Do li ne ŝatis krei "belajn vidojn/aspektojn" sed preferis simplajn aferojn, etajn naturmediajn eltiraĵojn (ofte enloĝitajn de nimfoj). Kampetoj, lagetoj, arbaroj sufiĉis por tiri elaspekte trankvilon solenan, lumon arĝentan, moviĝon de vento. Li solvis diversajn formojn de naturfenomenoj en siajn partojn kaj ĉirkaŭdonis ilin grize. Tio griza mildigis troajn kontrastojn kaj durecojn. Malgraŭ poetaj ĝeneralaj impresoj kelkaj verkoj restis tro skizaj. Kvazaŭ ĉiuj francaj muzeoj posedas verkojn de li. Corot apartenis al la mastroj de la t.n. "Paysage intime"-movado.
Fonto |
Meyers Großes Konversations-Lexikon, Band 4. Leipzig 1906, p. 295, kio legeblas tie ĉi interrete.
Eksteraj ligiloj |
Verkoj de Corot interrete rigardeblaj
Jean-Baptiste Camille Corot en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Kategorio Jean-Baptiste Camille Corot en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...
