François Arago
Multi tool use
François Jean Dominique Arago (naskiĝis la 26-an de februaro 1786 en Estagel (apud Perpignan), Francio, mortis la 2-an de oktobro 1853 en Paris) estis matematikisto, fizikisto, astronomo kaj politikisto.
Biografio |
Filo de François Bonaventure Arago kaj Marie-Anne Roig, li estis la pli aĝa de sia frataro, la kvin aliaj fratoj Arago estis:
Jean (1788-1836), kasisto en ateliero de Perpignan, kaj poste militisto en Meksiko;
Jacques (1790-1854), verkisto, desegnisto kaj esploristo;
Victor (1792-1867), politeknisto kaj militisto;
Joseph (1796-1860), militisto en la meksika armeo;
Étienne (1802-1892), dramisto kaj politikisto, urbestro de Parizo en 1870.
François havis inklinon al artilerio. Li studis matematikon kaj aliajn fakojn de Joseph-Louis Lagrange kaj eniris fine de 1803 al Franca Politeknika Lernejo de Parizo, kiu ne plaĉis al li. En la sekvanta jaro, eniris observatorion de Parizo kaj komencis laboron pri meridianoj.
En optiko, Arago estis adepto de onda teorio. Kun Jean-Baptiste Biot, li kalkulis la refrakto-indicon de aero kaj aliaj gasoj.
En 1825 li estis komisiita kun Pierre Louis Dulong por determini la vaportension de akvo sub premoj je 30 atmosferoj. Liaj aliaj studoj estis pri astronomio, magnetismo kaj lumo-polarigo. Li determinis ekzemple, la diametron de planedoj.
- François Arago en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Kategorio François Arago en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Bibliotekoj
|
PeEnEo: 157752
- GND: 118847767
- LCCN: n50052497
- VIAF: 64023378
- ISNI: 0000 0001 2280 9159
- LIBRIS: 241249
- SUDOC: 028600630
- BNF: 120403630
- BPN: 64363167
- NLA: 35263984
- NKC: xx0071834
- ICCU: ITICCUSBLV148813
- BNE: XX834328
|
QRqMrMI ygevn2nGfX 7RRgT6Ko2VblifVSRlEcG 5iwbvepmG
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...
