Langvedoko-Rusiljono

Multi tool use
Koordinatoj: 43°36′43″S 03°52′38″E / 43.61194°S, 3.87722°O / -43.61194; 3.87722 (Langvedoko-Rusiljono)
Langvedoko-Rusiljono
|
france: Languedoc-Roussillon, okcitane: Lengadòc-Rosselhon
|
regiono
|
Fontano fronte de Opero en Montpeliero
|
|
Ŝtato
|
Francio
|
Departementoj
|
5
- Aude - Gard - Hérault - Lozère - Pyrénées-Orientales
|
Historia regiono
|
Langvedoko
|
|
Montaro
|
Pireneoj
|
Najbaras kun
|
6
- Sudo-Pireneoj Francio - Aŭvernjo Francio - Rodano-Alpoj Francio - Provenco-Alpoj-Bordo Lazura Francio - Mediteraneo maro - Katalunio Hispanio
|
Gravaj urboj
|
8
- Alès - Béziers - Perpignan - Narbonne - Carcassonne - Nîmes - Laurac - Seto
|
Riveroj
|
Lez, Mosson
|
|
Prefektejo
|
Montpellier
|
- mezo
|
Montpellier
|
- koordinatoj
|
43°36′43″S 03°52′38″E / 43.61194°S, 3.87722°O / -43.61194; 3.87722 (Langvedoko-Rusiljono)
|
|
Areo
|
27 376,0 km² (2 737 600 ha)
|
|
Loĝantaro
|
2 548 000 (2007)
|
Denseco
|
93,07 loĝ./km²
|
|
Horzono
|
MET (UTC+1)
|
- somera tempo
|
MET (UTC+2)
|
ISO-kodo
|
FR-K
|
|
Vinoj
|
Langvedoko
|
|
|
Vikimedia Komunejo: Languedoc-Roussillon
|
Retpaĝo: www.laregion.fr
|
|

Panoramo en Lozère, Langvedoko-Rusiljono
Langvedoko-Rusiljono (france: Languedoc-Roussillon [langdok' rusijõ']; okcitane: Lengadòc-Rosselhon [lengodo-ruselju]) estis administra regiono en suda Francio ĉe la Mediteraneo kaj Pireneoj, natura limo kun Hispanio. Ĝia nomo estas kunigo de du malnovaj regionoj la okcitanlingva Langvedoko, kaj la katalunlingva Rusiljono. Ĝi konsistas el la kvin departementoj Aude, Gard, Hérault, Lozère, Pyrénées-Orientales.
Ĉefurbo de la regiono estas Montpellier. Inter pliaj aparte gravaj urboj menciindas Alès, Béziers, Perpignan, Narbonne, Carcassonne, Nîmes, Laurac kaj Seto. ISO-kodo de la regiono estas FR-K.
La 1-an de januaro 2016, la regiono ĉesis ekzisti per kunigo kun apuda regiono Sudo-Pireneoj: nova regiono Okcitanio estis kreita.
Eksteraj ligiloj |
- http://www.cr-languedocroussillon.fr
- http://www.septimano.net
- http://images.de.lozere.org
- http://www.visitsouthfrance.com
ZhZx2pPZb lx3 I0Xc00z,Q9,C,0Y
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...