Hispanlingva literaturo




La Hispanlingva literaturo naskiĝis dum la Mezepoko. La unua literatura verko konservata estas la Cantar de Mio Cid (Kanto de Mia Cido), epopeo pri la Cido, kastilia heroo, redaktata ĉirkaŭ la jaro 1200.


La ĉefa fazo de la Hispanlingva literaturo estis la Ora Jarcento aŭ Oraj Jarcentoj, epoko inter la 16-a kaj 17-a jarcentoj. Ĉefe dum la 19-a jarcento la hispanlingva literaturo, dum jarcentoj koncentrita en Hispanio, malfermiĝas al Hispanameriko, kies verkistoj ĉirkaŭ la fino de tiu jarcento komencas esti referencaj mejloŝtonoj kaj anstataŭas la hispanojn tre ofte kiel komencantoj kaj enkondukantoj de diversaj tendencoj kaj skoloj en Hispanlingvio, kiel okazis ĉe Rubén Darío je la ŝanĝo de la jarcentoj aŭ Gabriel García Márquez dum la dua duono de la 20-a jarcento.


Dum la 20-a jarcento la etendo de la hispanlingva literaturo kaj same de la uzado de la hispana lingvo ege disvastiĝis kaj eĉ separiĝis en diversaj mondoregionoj aŭ eĉ meze de la jarcento kaze de Hispanio disiĝis inter la literaturo kiu estis verkita en la interno kaj tiu kiu estis verkita de la ekziliitoj, kazo kiu ripetiĝis ĉe kelkaj hispanamerikaj verkistoj kiuj laŭlonge de la jarcento devis ekziliiĝi pro politikaj kialoj.


Dek el la Nobelpremio pri literaturo estis hispanlingva verkistoj: la hispanaj verkistoj José Echegaray (1904), Jacinto Benavente (1922), Juan Ramón Jiménez (1956), Vicente Aleixandre (1977), kaj Camilo José Cela (1989); la ĉilianoj Gabriela Mistral (1945) kaj Pablo Neruda (1971); la gvatemalano Miguel Ángel Asturias (1967); la kolombiano Gabriel García Márquez (1982) kaj la meksikano Octavio Paz (1990).





Enhavo






  • 1 Argentinaj verkistoj


  • 2 Ĉiliaj verkistoj


  • 3 Filipinaj verkistoj


  • 4 Gvatemalaj verkistoj


  • 5 Hispanaj verkistoj


  • 6 Kolombiaj verkistoj


  • 7 Kostarikaj verkistoj


  • 8 Kubaj verkistoj


  • 9 Meksikaj verkistoj


  • 10 Nikaragvaj verkistoj


  • 11 Paragvajaj verkistoj


  • 12 Peruaj verkistoj


  • 13 Polaj verkistoj


  • 14 Urugvajaj verkistoj


  • 15 Venezuelaj verkistoj


  • 16 Vidu ankaŭ





Argentinaj verkistoj |



Roberto Arlt

Adolfo Bioy Casares

Jorge Luis Borges

Julio Cortázar

Eduardo Mallea

Manuel Mujica Láinez

Abel Posse

Manuel Puig

Ernesto Sábato

Alfonsina Storni



Ĉiliaj verkistoj |



Isabel Allende

Roberto Ampuero

Sergio Badilla Castillo

Roberto Bolaño

María Luisa Bombal

Teresa Calderón

Alejandra Costamagna

José Donoso

Carla Guelfenbein

Vicente Huidobro

Pedro Lemebel

Jorge Marchant Lazcano

Andrea Maturana

Gabriela Mistral

Pablo Neruda

Marcela Paz

Jorge Queirolo Bravo

Luis Sepúlveda



Filipinaj verkistoj |


José Rizal


Gvatemalaj verkistoj |



Miguel Ángel Asturias

Augusto Monterroso



Hispanaj verkistoj |


  • klasikuloj



Arcipreste de Hita

Gutierre de Cetina

Rodrigo de Cota

Juan del Encina

Jorge Manrique

Alfonso Martínez de Toledo

Juan de Mena

Francisco de Rojas Zorrilla

Juan Ruiz

Juan de Timoneda

Bartolomé Torres Naharro

Gil Vicente

Klasikaj anonimaj hispanaj verkoj

Hispanaj vojaĝistoj


  • Oraj jarcentoj



Pedro Calderón de la Barca

Miguel de Cervantes

Francisco Delicado

Garcilaso de la Vega

Luis de Góngora

Tirso de Molina

Francisco de Quevedo

Lope de Vega


  • 18a jarcento


Leandro Fernández de Moratín

  • 19a jarcento



Leopoldo Alas

Gustavo Adolfo Bécquer

Blanco White

Duko de Rivas

José de Espronceda

Fernán Caballero

Gertrudis Gómez de Avellaneda

Mariano José de Larra

Francisco Martínez de la Rosa

Ramón Mesonero Romanos

Benito Pérez Galdós

Rosalía de Castro

Juan Valera


  • 20a jarcento



Rafael Alberti

Vicente Aleixandre

Fernando Arrabal

Max Aub

Francisco Ayala

José Martínez Ruiz

Pío Baroja

Jacinto Benavente

Antonio Buero Vallejo

Alejandro Casona

Camilo José Cela

Gabriel Celaya

Luis Cernuda

Miguel Delibes

Gerardo Diego

Juan Eslava Galán

Miguel Espinosa

León Felipe

Antonio Gala

Federico García Lorca

Ramón Gómez de la Serna

Juan Goytisolo

Jorge Guillén

Miguel Hernández

Enrique Jardiel Poncela

Juan Ramón Jiménez

Luis Landero

Antonio Machado

Javier Marías

Luis Martín Santos

Ana María Matute

Miguel Mihura

Antonio Muñoz Molina

José Ortega y Gasset

Blas de Otero

Arturo Pérez-Reverte

Pedro Salinas

Rafael Sánchez Ferlosio

Ramón J. Sender

Felipe Trigo

Miguel de Unamuno

Ramón del Valle-Inclán

Grupoj kaj tendencoj de la hispana literaturo de la 20-a jarcento



Kolombiaj verkistoj |



Gonzalo Arango

Jotamario Arbeláez

Julio Arboleda

Germán Arciniegas

Piedad Bonnett

José Eusebio Caro

Antonio Caballero

Eduardo Caballero Calderón

Andrés Caicedo

Arturo Camacho Ramírez

Eduardo Carranza

Tomás Carrasquilla

Ciro Mendía

María Mercedes Carranza

Juan Gustavo Cobo Borda

Eduardo Escobar

Germán Espinosa

Estela Durán

Héctor Abad Faciolince

Jorge Franco

Santiago Gamboa

León de Greiff

Jorge Isaacs

Jaime Jaramillo Escobar

Luis Carlos López

Gabriel García Márquez

Jorge Gaitán Durán

Raúl Gómez Jattin

Fernando González Ochoa

Gregorio Gutiérrez González

Jorge Isaacs

Luis Carlos López

Luis Fernando Macías Zuluaga

Olga Elena Mattei

Manuel Mejía Vallejo

Ciro Mendía

Mario Mendoza

Álvaro Mutis

Jairo Aníbal Niño

Amílcar Osorio

Rafael Pombo

Giovanni Quessep

Antonio José Restrepo

Elkin Restrepo

Juan de Dios Restrepo

Laura Restrepo

José Eustasio Rivera

Jorge Rojas

Alonso Salazar Jaramillo

David Sánchez Juliao

José Asunción Silva

Fernando Soto Aparicio

Nicolás Suescún

Guillermo Valencia

Luis Vidales

Manuel Zapata Olivella



Kostarikaj verkistoj |



Jorge Debravo

Carlos Gagini

Anacristina Rossi

Alí Víquez



Kubaj verkistoj |



Guillermo Cabrera Infante

Alejo Carpentier

Gertrudis Gómez de Avellaneda

Nicolás Guillén

Pedro Juan Gutiérrez

José Lezama Lima

José Martí



Meksikaj verkistoj |



Fernando del Paso

Juan José Arreola

Mariano Azuela

Carlos Fuentes

Martín Luis Guzmán

Nezahualcoyotl

Octavio Paz

Juan Rulfo

José Juan Tablada

Xavier Villaurrutia



Nikaragvaj verkistoj |



Gioconda Belli

Ernesto Cardenal

Rubén Darío



Paragvajaj verkistoj |


Augusto Roa Bastos


Peruaj verkistoj |



Jaime Bayly

Clorinda Matto

César Vallejo

Mario Vargas Llosa

Lizzet Velarde Olivares



Polaj verkistoj |


Witold Gombrowicz


Urugvajaj verkistoj |



Mario Benedetti

Eduardo Galeano

Juan Carlos Onetti



Venezuelaj verkistoj |



Rómulo Gallegos

Miguel Otero Silva




Vidu ankaŭ |



  • Eŭropa literaturo

  • Hispana literaturo

  • Latinamerika literaturo

  • Modernismo (hispanlingva literaturo)




  • Kategorio Hispanlingva literaturo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)


  • Hispanlingva literaturo en Vikifontaro (Universala biblioteko)









-

Popular posts from this blog

What other Star Trek series did the main TNG cast show up in?

Image
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0; } 4 I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG? star-trek star-trek-tng share | improve this question edited 10 hours ago Ham Sandwich 6,051 2 25 75 ...
Read more

Berlina muro

Image
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...
Read more

Berlina aerponto

Image
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
Read more