Ĉelo
Ĉelo povas esti:
Ĉelo estas malgranda ejo aŭ ĉambreto ĉiuflanke fermita. Laŭ Francisko Azorín Ĉelo estas Malgranda spaco, ĉiuflanke fermita. Ĉambreto de templo, manĥejo, malliberejo, domo.[1] Kaj li indikas etimologion el la latina cella, cellula.[2]
Ekzemple,
Ĉelo (biologio) - ero de la organika teksaĵo, kiu konsistigas organismon
- ĉelo de monaĥo
- prizona ĉelo
- vaksa ĉelo de abeloj
- terorĉelo
Alie
- fotoĉelo
- sunĉelo
Ĉelo ankaŭ uzatas en:
ĉelecaj aŭtomatoj - matematika sistemo konsistanta el aro da ĉeloj kiuj interagas sisteme kun nur la najbaraj ĉeloj
sterntabelo - ĉeloj estas la tabelanoj kiuj entenas nombrojn, signoĉenojn, aŭ formulon.
- En movtelefonio, ĉelo estas la areo kovrata de la signaloj de unu anteno-turo.
Laŭ ReVo, ĉelo povas esti ankaŭ la nomo de la unua ŝtupo en kelkaj partiorganizoj.
Notoj |
↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 50.
↑ Azorín, samloke.
 | Ĉi tiu paĝo estas apartigilo: listo de artikoloj kun sama aŭ preskaŭ sama titolo. Se vi venis ĉi tien per ligilo en artikolo, bonvolu direkti tiun ligilon rekte al la celita paĝo. |
