Batalo de Prago

Multi tool use

Antaŭeniro de la Ruĝa Armeo el Transilvanio al Prago (1944–1945).

La soveta generalo Ivan Konev estas bonvenigita de homamaso de Prago post la liberigo de la urbo kaj la kapitulaco de la germanoj, majo 1945.
La batalo de Prago estis la lasta grava batalo en la Orienta Fronto dum la Dua Mondmilito. Kvankam la germanaj superuloj jam estis kapitulacintaj en Berlino, la Grupo de Centraj Ameoj de la Wehrmacht, kantonmentitaj en Bohemio, malakcpetis la kapitulacon kaj pluis la batalon siaflanke kontraŭ la Ruĝa Armeo, ĝis finfine ili estis kaptitaj fare de la sovetaj trupoj.
La ĉefa tialo de la rezistado de la germanoj estas klopodo retiriĝi al teritorio okupita de Usono anstataŭ kapitulaci al sovetoj. Tiuj, kune kun poloj, rumanoj kaj ĉeĥoslovakoj, totalis ĉirkaŭ 2 milionojn da atakantaj soldatoj komence de majo 1945. La germanoj sieĝitaj en Bohemio estis ĉirkaŭ 900 000 soldatoj; kaj ili koncentriĝis en Prago kun intenco retiriĝi okcidenten por alveni al teritorio okupita de usonanoj. Tamen Aliancanoj jam estis interkonsentintaj redoni militprizonuloj al la flanko kontraŭ kiuj tiuj estis luktantaj, do tiuj rezistantoj ĉiuokaze estos redonitaj al la Ruĝa Armeo.
La 5an de Majo ekis ribelo en Prago fare de kontraŭgermanaj rezistantoj kiam tiuj eksciis pri la falo de Berlino, dum la germanoj promesis subpremegi tiun insurekcion. La sovetaj dizertintoj de la armeo de la generalo Andrej Andrejeviĉ Vlasov, kiuj ĝis tiam kunlaboris kun Nazia Germanio, redizertis kaj unuiĝis al la kontraŭgermanaj rezistantoj, ankaŭ en la intenco kapitulaci antaŭ usonanoj. Ĝis la 8a de majo nur tiuj apogis la ĉeĥoslovakojn kiuj suferis la malesperan subpremadon de la germanoj per tankoj kaj aviadiloj.
Finfine nur la 9an de majo kelkaj trupoj de la Ruĝa Armeo eniris en Prago el oriento kaj sudo, kaj definitive la germanoj ekperdis la batalon, kaj decidis fuĝi amase. La 11an de majo la batalo finis kiam la sovetaj fortoj eniris tra la tuta urbo kaj trudis la kapitulacon de la germanaj trupoj, kiuj ne povis fuĝi el la sieĝo.
Bibliografio |
- Tomáš Staněk - Verfolgung 1945: die Stellung der Deutschen in Böhmen, Mähren und Schlesien [1]
- Glantz, David M., kaj Jonathan House. When Titans Clashed: How the Red Army Stopped Hitler. (Lawrence, Kansas: University Press of Kansas, 1995. ISBN 0700608990)
Ĉi tiu kesto: vidi • diskuti • redakti Dua mondmilito
|
Okcidenta Eŭropo · Orienta Eŭropo · Afriko · Proksima Oriento · Mediteraneo · Azio kaj Pacifiko · Atlantiko
|
Signifaj partoprenantoj
|
Tempolinio
|
Aspektoj
|
Ĝis 1945 krom alie indikitaj. Ĉefaj kunmilitantoj en kurzivo.
|
1937
• Ĉina-japana milito
1939
• Invado en Pollandon
• Falsa milito
• Vintra milito
• Batalo je Atlantiko5
1940
• Danio kaj Norvegio
• Batalo de Francio
• Batalo de Britio
• Libio kaj Egiptio
• Brita Somalilando
• Okupacio de baltaj ŝtatoj
• Besarabio kaj Bukovino
• Invado en Francan Hindoĉinion
• Greka-itala milito
1941
• Orienta Afriko
• Invado en Jugoslavion
• Invado en Sovetunion
• Proksima Oriento
• Sieĝo de Leningrado
• Atako kontraŭ Pearl Harbor
1942
• Batalo de Midway
• Batalo de Stalingrado
• Dua Batalo de El Alamein
• Operaco Torch
• Kampanjo de Guadalcanal
|
1943
• Fino en Afriko
• Batalo ĉe Kursko
• Kampanjo de Salomonoj
• Invado kontraŭ Sicilio
• Invado kontraŭ Italio5
1944
• Cassino kaj Anzio
• Batalo de Normandio
• Belorusio kaj Ukrainio
• Ribelo de Varsovio
• Batalo de Rumanio
• Liberigo de Parizo
• Operaco Market Garden
• Batalo de Leyte Gulf
1945
• Batalo de Okinawa
• Batalo de Berlino
• Kapitulaco de Germanio
• Hiroŝimo kaj Nagasaki
• Kapitulaco de Japanio
Sekvoj kaj konsekvencoj
• Efektoj
• Viktimoj
• Ellandigo de germanoj
• Okupacio de Germanio
• Plano de Morgenthau
• Teritoriaj ŝanĝoj
• Okupacio de Japanio
• Franca-Vjetnamia milito
• Malvarma milito
• En nuntempa kulturo
|
• Atako kontraŭ Nord-Ameriko
• Fulmomilito
• Komparigaj militaj rangoj
• Kriptografio
• Enlanda fronto
• Militaj premioj
• Milita ekipaĵo
• Milita produktado
• Rezistmovado
• Teknologio
• Totala milito
Civilaj influoj kaj kruelaĵoj
• Aliancanaj militaj krimoj
• Germanaj militaj krimoj
• Italaj militaj krimoj
• Japanaj militaj krimoj
• Sovetaj militaj krimoj
• Holokaŭsto
• Bombardado kontraŭ civiluloj
|
Aliancanoj
|
Akso
|
en milito de 1937
Ĉinio
|
|
en milito de 1937
Japanio
enpaŝis en 1939
Germanio
Slovakio
enpaŝis en 1940
Itala reĝlando (ĝis 1943)
enpaŝis en 1942
Tajlando
enpaŝis en 1943
SRI
• Akso Berlino-Romo-Tokio
|
• Aliancanaj gvidantoj
• Aksaj gvidantoj
• Komandantoj
|
Rezistmovadoj
Aŭstrio ·
Baltio2 ·
Besarabio1 ·
Ĉeĥio ·
Danio ·
Etiopio ·
Francio ·
Germanio ·
Grekio ·
Italio ·
Judoj ·
Koreio ·
Nederlando ·
Moldavio 1 ·
Norvegio ·
Pollando ·
Tajlando ·
Sovetunio ·
Slovakio 4 ·
Ukrainio3 ·
Vjetnamio ·
Jugoslavio ·
aliaj
|
Listoj
|
Kategorio ·
Temoj ·
Interkonsentoj
|
1 Antisoveta. 2 Antisoveta kaj antinazia. 3 Antinazia, antipola, kaj antisoveta. 4 Antimadjara, antinazia, kaj antisoveta. 5 Laste al majo de 1945.
|
|
Dua Mondmilito en Vikivortaro
|
publike alireblaj libroj pri la temo en Vikilibroj
|
citaĵoj pri la Dua Mondmilito en Vikicitaro
|
|
fontaj tekstoj pri la Dua Mondmilito en Vikifontaro
|
dosieroj pri la Dua Mondmilito en la Komunejo
|
novaĵtekstoj pri la Dua Mondmilito en Vikinovaĵoj
|
|
|
MWilDSJbT3Zp2V,aLiBExv isPPjaORXeH HD,O4aJ 2C6PMhobu
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...