Departemento Antjokio

Multi tool use
Departemento Antjokio
|
departemento
|
|
|
Lando
|
Kolombio
|
|
Vikimedia Komunejo: Antioquia Department
|
Retpaĝo: www.antioquia.gov.co
|
|
Departemento Antjokio (hispane: Antioquia) estas departemento de Kolombio, lokiĝita ĉe la nord-oriento de la lando, ĝi limigas ĉe la nordo kun la Kariba maro, la departementoj Kordobo kaj Sukreo, ĉe la oriento kun la departementoj Bolivaro, Bojakao kaj Kundinamarko, ĉe la sudo kun Kaldaso kaj Risaraldo, kaj ĉe la okcidento kun Ĉokoo.
Ĝi iĝis departamento de Kolombio je la 1-a de januaro 1886.
Ĉefurbo: Medellín (1 955 000).
Areo: 63 612 kv. km.
Loĝantaro: 5 608 000
Ĉefaj urboj |
Medellín ( 2248912 loĝantaroj)
Andes ( 19602 loĝantaroj)
Apartadó ( 122228 loĝantaroj)
Bello ( 370832 loĝantaroj)
Kaldaso ( 5308 loĝantaroj)
Carepa ( 31437 loĝantaroj)
Carmen de Viboral ( 23677 loĝantaroj)
Caucasia ( 73202 loĝantaroj)
Chigorodó ( 52664 loĝantaroj)
Copacabana ( 54823 loĝantaroj)
El Bagre ( 26846 loĝantaroj)
Envigado ( 174828 loĝantaroj)
Girardota ( 26297 loĝantaroj)
Itagüí ( 216752 loĝantaroj)
La Ceja ( 40369 loĝantaroj)
La Estrella ( 29765 loĝantaroj)
Marinilla ( 3455 loĝantaroj)
Puerto Berrío ( 34958 loĝantaroj)
Rionegro ( 67832 loĝantaroj)
Sabaneta ( 37462 loĝantaroj)
Santuario ( 20572 loĝantaroj)
Segovia ( 29658 loĝantaroj)
Turbo ( 49153 loĝantaroj)
Yarumal ( 27216 loĝantaroj)
Geografio |
- Kaŭko (rivero)
- Sinú (rivero)
- Cordillera Occidental (Kolombio)
Eksteraj ligiloj |
- Registaro de Antjokio
- Interreta Biblioteko de Antjokio
Kategorio Departemento Antjokio en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Departementoj de Kolombio
|
Amazonio,
Antjokio,
Araŭko,
Atlantiko,
Bolivaro,
Bojakao,
Cezaro,
Ĉokoo,
Gvajnio,
Gŭavjaro,
Kaldaso,
Kaketao,
Kasanareo,
Kaŭko,
Kindio,
Kordovo,
Kundinamarko,
La Gŭahira,
Magdaleno,
Metao,
Narino,
Norda Santandero,
Putumajo,
Risaraldo,
Sankta Andreo kaj Providenco,
Santandero,
Sukreo,
Tolimo,
Ujlao,
Valo de Kaŭko,
Vaŭpeso,
Viĉado
|
 |
Bogoto, Ĉefa Distrikto |
|
lHOY8plMZs G lcG894N,g62Ryye88Kll1f,HgF19r,ltvDW3dZf KBoIN8z2dA Jv6nDcPHfwPqn9WH7VbjSXbS ixJ3M2HMC
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...