Homeostato

Multi tool use
Homeostato aŭ homeostazo (de la greka homos (ὅμος), ‘simila’,[1] kaj stasis (στάσις), ‘stato’, ‘stabileco’)[2] estas propraĵo de la vivantaj organismoj kiu konsistas en sia kapablo elteni internan kondiĉon stabilan kiu kompensu la ŝanĝojn en sia medio pere de la interŝanĝo regulata de materio kaj energio kun la ekstero (metabolo). Temas pri maniero de dinamisma ekvilibro kiu eblas danke al reto de kontrolsistemoj renutritaj kiuj konstituas la mekanismojn de memregulado de la vivaj estaĵoj. Ekzemploj de homeostato estas la regulado de la temperaturo kaj la ekvilibro inter acideco kaj alkaleco (pH).
La koncepto estis aplikita de Walter Bradford Cannon en 1926,[3] en 1929[4] kaj en 1932,[5][6] por referenci al la koncepto de interna medio (milieu intérieur), publikigita en 1865 de Claude Bernard, konsiderita ofte la patro de la fiziologio.
Tradicie ĝi aplikiĝis en biologio sed, pro tio ke ne nur biologio kapablas plenumi tiun difinon, ankaŭ aliaj sciencoj kaj teknikoj adoptiĝis tiun terminon.[7]
Vidu ankaŭ |
Notoj |
↑ ὅμοιος, Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, pri Perseus.
↑ στάσις, Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, pri Perseus.
↑ CANNON, W. B.. (1926) “Physiological regulation of normal states: some tentative postulates concerning biological homeostatics”, A. Pettit(ed.): A Charles Richet : ses amis, ses collègues, ses élèves (france). Paris: Les Éditions Médicales, p. 91.
↑ Cannon WB. (1929). «Organization For Physiological Homeostasis». Physiol Rev. 9: 399–431.
↑ Cannon WB. título=The Wisdom of the Body (1932). W. W. Norton & Company, Inc., New York.
↑ Karl Ludwig von Bertalanffy: ... aber vom Menschen wissen wir nichts, English title Robots, Men and Minds, translated by Dr. Hans-Joachim Flechtner. Page 115. Econ Verlag GmbH (1970), Düsseldorf, Wien. 1a eldono.
↑ Langley L.L (1982). Homeostasis. Madrid: Alhambra. pp. 6–8.
Eksteraj ligiloj |
- Homeostasis biology-innovation.co.uk
5ah,u8e NdL1Xnv1Hqx8ZKg4rr9FXF5y23q,bisfhqb4xP6L,jA0EETCh1A5vB22,5vUar9Fid00P Knqz0F5zCOofz,wkVylzp23 1Jzcr
Popular posts from this blog
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...