- Kysuca - Čierňanka - Milošovský potok - Čadečanka - Rieka
Areo
56,792 km² (5 679,2 ha)
Loĝantaro
25 751 (31.12.2007)
Denseco
453,43 loĝ./km²
Unua skribmencio
1598
Urbestro
Milan Gura
Horzono
MET (UTC+1)
- somera tempo
MET (UTC+2)
Poŝtkodo
022 01
Telefona antaŭkodo
+421-41
Aŭtokodoj
CA
NUTS
509132
Situo enkadre de Slovakio
Situo enkadre de Regiono Žilina
Vikimedia Komunejo: Čadca
Retpaĝo: www.mestocadca.sk
Portalo pri Slovakio
Čadca, hungare Csaca [ĉaca], germane Tschadsa, pole Czadca estas urbo en Slovakio, en Regiono Žilina, en Distrikto Čadca, kies distriktejo estas.
Enhavo
1Situo
2Historio
3Vidindaĵoj
4Famuloj
Situo |
Čadca situas en valo de rojo, laŭ ĉefvojo kaj fervojo Žilina-Ĉeĥio. Ankaŭ Pollando estas en la proksimeco. Žilina troviĝas 30 km.
Historio |
En la 15-a jarcento rumanaj paŝtistoj alvenis. La unua mencio pri ĝi devenis el 1417 en formo Chacha, kiu longe estis malgranda vilaĝo aŭ komence nur ekstera parto de poksima komunumo. Okazis incendio en 1608. Akvomuelejo funkciis en 1637. Emeriko Thököly okupis la regionon, poste ankaŭ limozonon el Ĉeĥio en 1676. La lernejo ekfunkciis en 1751. Maria Teresia donacis urborangon en 1778. En la urbeto en 1798 loĝis 4134 da homoj. la katolika lernejo funkciis ekde 1803. En 1848 oni grandparte aliĝis al slovakaj taĉmentoj kontraŭ la hungaroj. Okazis proklamo al la slovaka nacio decembre de 1848. En 1871 la fervojo atingis la urbon, okazis interligo de Pest (urbo) tra Kassa ĝis Ĉeĥio. Fabrikoj pri drapo kaj lignaĵoj ekfunkciis. En 1910 loĝis en la urbo 5207 da homoj, plejparte slovakoj. Ĝis Traktato de Trianon la urbo apartenis al Trencsén (reĝa departemento), al distrikto de Csaca, kies distriktejo estis. Poste la regiono iĝis parto de Ĉeĥoslovakio, ekde 1993 de Slovakio.
En 2001 loĝis en la urbo 26 699 da homoj (25 669 slovakoj).
Vidindaĵoj |
baroka katolika preĝejo omaĝe al Sankta Bernardo de Clairvaux el 1735, la turo aldoniĝis en 1778
.everyoneloves__top-leaderboard:empty,.everyoneloves__mid-leaderboard:empty,.everyoneloves__bot-mid-leaderboard:empty{ margin-bottom:0;
}
4
I'm referring to Picard, Riker, Data, Worf, Geordi, Dr. Crusher, Wesley Crusher, Chief O'Brien and family, Deanna Troi, Guinan. I know Picard and Worf show up on DS9, though I haven't seen it myself. I'm curious what happened to the characters after that last episode of TNG?
star-trek star-trek-tng
share | improve this question
edited 10 hours ago
Ham Sandwich
6,051 2 25 75
...
Flugkoridoroj dum la blokado de Berlino La Berlina aerponto estas la provizigo de okcidenta Berlino per aviadiloj fare de la aliancanoj inter la 23-a de junio 1948 kaj la 12-a de majo 1949 dum la blokado de Berlino fare de la sovetia armeo. Enhavo 1 Historio 1.1 La aerkoridoroj 1.2 Unuaj flugoj 1.3 Plibonigo de la aerponto 1.4 Fino de la aerponto 1.5 Rozinbombiloj 1.6 Bilanco 2 Flughavenoj 2.1 Berlino 2.2 Okcidenta Germanio 3 Aviadiloj de la berlina aerponto 4 15-a datreveno de la aerponto 5 Bibliografio 6 Referencoj 7 Eksteraj ligiloj Historio | General Lucius D. Clay, militguberniestro de la usona okupadzono Jam antaŭ la berlina aerponto estiĝis la malgranda aerponto . La estro de la sovetia militadministracio en Germanio, Vasili Daniloviĉ Sokolovski, ordonis la 1-an de aprilo 1948, kiel reago al la konferenco de Londono inter britoj, francoj kaj reprezentantoj de Benelukso pri aligo de Germa...
La berlina muro ĉe Bethaniendamm, 1986 La berlina muro aŭ simple la muro [1] , nomita ankaŭ "kontraŭfaŝisma remparo" en propaganda lingvo de la iama Germana Demokratia Respubliko, estis parto de la interngermana limo, kiu dividis de la 13-a de aŭgusto 1961 ĝis la 9-a de novembro 1989 okcidentan Berlinon de la orienta parto de la urbo kaj de la ĉirkaŭa tereno de la GDR. Ĝi estis unu el la plej famaj simboloj de la malvarma milito kaj de la disdivido de Germanio. Pli ol simpla muro, la berlina muro estis fakte tuta defendokonstruaĵo kun du muroj, ena malplena strio, rondirvojo, gardturoj kaj alarmsistemoj. Dum la provo transiri la severe garditan limon al okcidenta Berlino multaj homoj estis mortigitaj. La preciza nombro de viktimoj estas pridisputita kaj ne certa; la nombroj anoncataj varias inter 86 kaj 238 mortintoj. La malplifortiĝo de Sovetunio kaj la politiko de liberigo gvidita de Miĥail Gorbaĉov ebligis al la orientgermanoj faligi la 9-an de novembro 1989 l...